Liðið gegn Newcastle í dag:
Reina
Flanagan – Carragher – Skrtel – Johnson
Meireles – Spearing – Lucas – Maxi
Suarez – Kuyt
BEKKUR: Gulacsi, Kyrgiakos, Robinson, Shelvey, Cole, Ngog, Carroll.
Sama lið og síðast nema að Glen Johnson er orðinn heill og kemur inn í vinstri bak.
Áfram Liverpool!
Fyrir mörgum árum bjó ég nokkra mánuði á suðurströnd Englands og fékk þar fína útskýringu á landinu sem hefur sannað sig ætíð síðan. Sunnarlega drekkur amma gamla half-pint svona í grennd við helgina. Fólk er öllu grófgerðara þegar norðar dregur og í miðlöndum fær amma sér alveg stóran bjór í kringum helgina. Á norðurhluta Englands, í Newcastle og þar í kring, fær amma gamla sér f***ing Guinness, sterkan og það á þriðjudegi og dettur í það … svo tölum við ekki einu sinni um Skotana, þeir eru alveg snar.
Ég held að allur Toon-herinn eins og hann leggur sig lifi eftir þessari stereótýpu (sjá mynd) og það er ekki tilviljun að þar á slóðum finni gæðablóð eins og Joey Barton fjölina og falli virkilega í hópinn ásamt mönnum eins og Andy okkar Carroll sem var á þröskuldi þess að vera kóngurinn hjá Newcastle þrátt fyrir að vera seint talinn vera engill utanvallar.
En á meðan Newcastle selur sína bestu leikmenn um leið og þeir fara að geta eitthvað er alveg á hreinu að einmitt þetta klikkaða fólk er þeirra hættulegasta vopn. Newcastle er stórborg og fótboltaliðið er eina lið borgarinnar og að ég held nokkuð örugglega eina áhugamál bæjarbúa. Núverandi eigendur félagsins eiga þá alls ekki skilið enda er Mike Ashley og hans sirkús svipað vinsæll hjá Toon-hernum eins og þeir Gillett og Hicks voru hjá Rauða hernum.
Af einhverjum óskiljanlegum orsökum sem hægt er að rekja beint til Mike Ashley eru Newcastle menn nýliðar í deildinni núna þrátt fyrir að hafa verið með allt of gott lið til að falla er það gerðist fyrir tveimur tímabilum. Þetta tímabil byrjuðu þeir með látum og raunar má segja að fyrir áramót hafi Liverpool verið ennþá meira Newcastle heldur en Newcastle-liðið sjálft. Við vorum félagið sem seldi sína bestu leikmenn og stefndi með þvílíkri hringavitleysu innan sem utan vallar rakleitt niður í Championship-deildina og úr öllum bikarkeppnum. Allar fréttir af deilum stuðningsmanna við eigendur voru tengdar Liverpool og raunar held ég að Mike Ashley hafi aldrei liðið eins vel og á meðan Gillett og Hicks reyndu að sigla Liverpool í strand með Hodgson við stýrið.
En því miður fyrir Newcastle var Liverpool bjargað og Mike Ashley tók svo sannarlega sviðið aftur. Meðan við sendum Roy Hodgson rakleitt þangað sem hann á heima – í Úrvalsdeildarlið á leið í Champinonship-deildina á næstu árum – þá tók stjórn Newcastle (Ashley) upp á því að reka stjóra félagins eftir örlítið minna gott gengi en í upphafi móts. Chris Houghton hafði stýrt liðinu upp um deild og var sæmilega vel séður meðal Newcastle manna og mjög vinsæll eftir að hann var rekinn (svo þeir gætu notað þetta gegn Ashley).
Fáir voru að skilja þetta en allir þjálfarar undir sólinni voru orðaðir við liðið, fyrir utan Alan Pardew sem var ráðinn í staðinn fyrir Houghton og það á 5,5 ára samningi! Ótrúlegt og ekki annað hægt en að kenna í brjósti um stuðningmenn Newcastle sem öfugt við okkur fá bara aldrei lukkudísina í heimsókn.
Mike Ashley reyndi eins og hann gat að falla í hópinn
Alan Pardew er samt enginn auli og alls ekki það vitlaus að hann ráði ekki við að stýra fínu liði til sigurs gegn þeim hauslausa her sem Roy Hodgson sendi jafnan út er hann fékk að velja í lið hjá Liverpool. Fyrsti leikur Pardew var gegn Liverpool á St. James’ Park og endaði ömurlega fyrir okkur að flestu leyti. Eina góða við þann leik var að þar fengum við að sjá þetta freak-of-nature sem Andy Carrolll getur orðið og hann rústaði Liverpool það illa að nokkrum mánuðum seinna var hann okkar nr. 9.
Við fögnuðum þeirri niðurstöðu enda dempa kaupin á Carroll mjög vel höggið sem það var að missa Torres. Engu að síður höfum við líklega ekki mikið hugsað út í það hvað við vorum að gera Newcastle mönnum þarna! 31. janúar lauk þeirra tímabili bókstaflega og allt fyrir ofan við fall var gott fyrir þá úr þessu enda náði Ashley ekki að kaupa neitt í staðinn og því allt traust lagt á Leon Best, Nile Ranger og Peter Lovenkrands sem var ekki vænlegt til árangurs.
Þetta fór líka heldur betur ekki vel í stuðningsmenn Newcastle; yfirmaður minn er stuðningsmaður þeirra og ég má teljast heppinn að vera ennþá með vinnu. Sá sem kom með sjónarmið Newcastle-manna á opinberu síðunni lýsti þessi þó líklega best:
How do you think you’ll feel if Andy Carroll steps out in a red shirt against you?
I’m still heartbroken about it all. I shouldn’t be like this after forty years of following them but I put his leaving on a par with Supermac in ’77 and Waddle, Beardsley and Gascoigne in the 80s. He’s a symbol of how the people running our club have always put a short-term profit ahead of real, on-the-field success. It’s gone on for years.
Hetjan hjá Newcastle er allajafna sá sem spilar uppi á topp og skorar mörkin og Carroll var svo sannarlega á hraðleið með að verða næsti Shearer.
Gengi liðanna síðan þá hefur borið öll þess merki að Liverpool hafi losað sig við flest alla ef ekki alla fávitana sem einhverju réðu hjá félaginu sl. 3 ár og Mike Ashley hjá Newcastle hafi endurheimt sviðið í sirkúsnum.
Af 12 síðustu leikjum höfum við unnið 8 leiki, skorað 24 mörk, fengið á okkur 8 mörk og sjö sinnum hefur Pepe Reina haldið búrinu tandurhreinu.
Á sama tíma hefur Newcastle bara unnið 2 leiki og gert 7 jafntefli í síðustu 13 leikjum. Þeir hafa skorað 15 mörk og fengið á sig 17 mörk. Engu líkara en við höfum sent þeim Hodgson! Reyndar hefur Newcastle bara unnið 5 leiki af 18 eftir að Pardew tók við en það er ekki hægt að kenna þjálfaranum bara um það enda missti hann helstu stjörnu liðsins, manninn sem leikur Newcastle gekk út á og hinir framherjarnir hafa m.a.s. á einum punkti náð að vera allir meiddir í einu.
Liverpool hefur reyndar staðið sig mjög vel gegn Newcastle á Anfield undanfarin ár og raunar höfum við ekki tapað gegn þeim síðan 1993/94, en þá var Graeme Souness stjóri Liverpool-liðsins og Andy Cole maðurinn í Newcastle. Þrettán sigrar og tvö jafntefli á Anfield síðan Úrvalsdeildin var stofnuð en eins og við vitum vel hefur tölfræði aldrei unnið leik.
Þetta batnar samt ekkert fyrir Newcastle ef við kíkjum á síðustu sex heimaleiki okkar og síðustu 6 útileiki þeirra.
• Liverpool: S S J S S S, Mörk: 15: 2 Stig: 16
• Newcastle Utd: T J S T T J Mörk: 3:7 Stig: 5
Sama hvernig á það er litið þá eigum við að landa þremur stigum á sunnudaginn og 5-0 sigur í síðasta leik gerir lítið annað en staðfesta það. Þetta er tölfræði sem mér líkar aldrei vel við.
Hópurinn ætti að vera nokkuð svipaður og í undanförnum leikjum. Gerrard, Agger, Kelly og Aurelio eru allir meiddir og þeir eru það allir allt of oft. Glen Johnson er einnig frá en segir sjálfur á Twitter að hann sé allur að koma til og síðan er mesta spurningamerkið við það hvort Andy Carroll verði klár í slaginn gegn sínum gömlu félögum.
Carroll langar óskaplega að spila þennan leik og hans gömlu félaga langar að spila við hann/sparka í hann. Eitt er allavega ljóst og það er að hann er farinn að taka fótboltann mun alvarlegar eftir að hann gekk til liðs við Liverpool eins og sést best á því að hann fékk sér bara hálfan bjór með félögunum … og Tim Cahill er þeir skelltu sér til Spánar á El Clásico.
En eins og ég útskýrði í upphafi þá drekkur maður ekkert bara hálfan bjór verandi frá Newcastle og hvað þá bara sem Englendingur á Spáni! Skömm að þessu. Rétt eins og það er skömm að því hvað Daily Mail er lágkúrulegur klósettpappír (með tengsl við sandpappír) þegar kemur að því að rembast við að búa til fréttir. (þeir birtu þessar myndir).
Fljótt á litið skilur þetta þessa leikmenn eftir sem líklega í hóp; Reina, Gulacsi, Flanagan, Carragher (c), Skrtel, Krygiakos, Robinson, Wilson, Lucas, Meireles, Cole, Maxi, Poulsen, Jovanovic, Spearing, Shelvey, Carroll, Suárez, N’gog, Kuyt og kannski Carroll.
Með það í huga myndi ég sjálfur smíða eftirfarandi lið út frá því:
Reina
Flanagan – Carragher – Skrtel – Robinson
Lucas – Spearing
Kuyt – Meireles – Suarez
Carroll
Það er ekkert álag á þessum hóp og það þarf einfaldlega ekki að laga það sem ekki er bilað. Ef Carroll er ekki heill þá fengi Maxi nú aftur sæti í byrjunarliðinu þó ég spái því að SSteinn gangi í bleika Everton-búningnum sínum niður Laugarveginn áður en Maxi fer að skora þrennu í tveimur leikjum í röð. Eins gæti Wilson fengið sæti í liðinu á kostnað Robinson þar sem Barton er erfiður á hægri helmingi miðjunnar hjá Newcastle og Robinson ennþá 13 ára. En á móti þá er ég bara ekki viss um að Robinson og Flanagan hafi frétt af því að það er ekki algengt að svo ungir leikmenn fái leiki í byrjunarliði Liverpool og haldi bara báðir áfram að spila eins og þeir hafi verið þarna í áratug.
Talandi um að líta út fyrir að hafa spilað lengi þá er dagurinn sögulegur að því leyti að ef Jamie Carragher spilar þennan leik jafnar hann leikjafjölda Emlyn “Crazy Horse” Hughes og Ray Clemence sem báðir hafa spilað 665 leiki fyrir Liverpool.
Hr. Liverpool hlýtur þó að vera Ian Callahan og hans met, 857 leikir, er ekkert að fara að falla alveg strax.
Lið Newcastle virðist þrátt fyrir slakt gengi undanfarið vera að bjarga sér frá falli sem þeir segja hafa verið markmiðið fyrir mót. Þeir eru ennþá með sterkt lið sem ber að varast. Vörnin er fín með Williamson og Coloccini öfluga í miðverðinum með ein af kaupum ársins, Tiote, fyrir framan sig til að Mascherano-a vallarhelming sinna manna. Kevin Nolan og Joey Barton stjórna síðan liðinu og hafa verið mjög öflugir í vetur. Enrique og Gutierrez eru síðan einnig á mála hjá þeim og geta báðir strítt ungum bakvörðum Liverpool.
Hjá þeim vantar kappa eins og Steve Harper, Tamas Kadar, Kazenga Lua Lua, Leon Best, Dan Gosling, Alan Smith, Hatem Ben Arfa og Stephen Ireland sem er tognaður á heila, frá út tímabilið og farinn aftur til Aston Villla.
Það má vera að það sé eitthvað meira að Ireland.
Spá: Unnum síðasta leik 5-0. Erum alltaf góðir gegn Newcastle á heimavelli og í fínu stuði, 3-0 eftir erfiðan fyrri hálfleik. Kuyt með tvö og Suarez eitt + stoðsendingu.
Frá hausti 2009 og allt þar til örlagaríkan októberdag 2010 var ég reglulega með martraðir, vakandi og sofandi, yfir þeim skugga sem sveif svö örugglega yfir mínu ástkæra Liverpoolliði.
Sá skuggi stóð af tveimur vitleysingum sem blekktu rótgróna Liverpoolmenn til að selja þeim félagið okkar ástkæra. Í raun virðist að strax haustið 2007 hafi lykilmenn innan klúbbsins séð að það væri í höndum rangra manna en ekki tókst að koma þeim frá.
Þeirra eini tilgangur var frá upphafi að hirða eins mikinn pening út úr félaginu og hægt var. Einhvers staðar sennilega var von um árangur inni á vellinum en fyrst og síðast voru þeir að sækja í pening. Þeir byrjuðu á að veðsetja klúbbinn og fá pening í staðinn sem þeir tóku út í gegnum einkahlutafélag (vel þekkt íslensk svindlleið) en þegar það var búið fóru þeir að selja leikmenn og fá út úr því gróða inn í einkahlutafélagið sem þeir tóku alltaf út og án þess að greiða af lánunum sínum.
Hvers vegna vek ég þetta núna?
Vegna þess að í gær kom fram embættismaður UEFA og sagði sannleikann um félagið okkar undir lok eignarhalds þessara vitleysinga.
Það riðaði í alvörunni á barmi gjaldþrots!!!
Umræðan um það að komast ekki í CL, vinna ekki bikara og deilurnar um Lucas undanfarin ár er hjóm eitt þegar þessi ískalda staðreynd liggur fyrir. Það var ekki langt frá því að við hefðum séð liðið okkar leggjast saman og þurfa að hendast niður stiga enska boltans, jafnvel lengra niður en Leeds fór.
Þessu megum við aldrei gleyma!
Við verðum að rifja þetta upp þegar við ergjum okkur á bikarsigrum erkifjenda okkar og muna það að klúbburinn seldi sál sína hinum illu vegna þess að hann vildi verða “samkeppnisfær” um bestu bitana á leikmannamarkaðnum og taka þátt í hringavitleysunni sem ríkir í mörgum deildum Evrópu og birtist í leikfangameðferð á klúbbum eins og City, Chelsea og jafnvel Barcelona – allt félög sem geta alls ekki staðið undir rekstrinum nema með sterku framlagi “Sykurpabbanna” sinna.
Sumir voru til í að við færum þessa leið, en aldrei ég. Þetta er tímabundin gleði sem endar með leiðindum, það vita Leedsarar, Blackburnarar og Marseillar svo dæmi séu tekin.
Ég verð alltaf glaðari með frekjuna í Benitez og þá arfleifð sem hann náði að skilja eftir. Endurnýjun unglinga- og varaliðskerfisins stendur þar langhæst, það var hann sem náði í Borrell, Segura, McParland og Dalglish og náði þar að hefja uppbyggingarstarf sem mun skila okkur fram á veg.
Og það sem er að verða jákvætt við þetta tímabil rennur líka að hluta undan hans rifjum.
Lundúnapressan og gamlar “hetjur” reyndu að verja óverjanlega síðustu ákvörðun vitleysinganna og Purslow að ráða óhæfan mann til að stjórna klúbbnum okkar. Helstu rökin voru að sá maður væri að taka við “vondum” leikmannahóp frá Benitez.
Frá því King Kenny tók við er öllum ljóst að það var hlægilega vitlaus staðreynd. Byrjunarlið Dalglish fram að janúarlokum var byggt upp á leikmönnum sem Benitez skildi eftir auk einu góðu kaupa Hodgson, Meireles, og síðan að Svikarinn fór hef ég ekki séð Cole, Poulsen eða Brad Jones í lykilhlutverkum í leikmannahóp sem er með árangur á við United og Chelsea frá áramótum!
Ég ætla svona fram á vor að draga fram eitthvað jákvætt sem við höfum lært við tímabilið, fyrsta jákvæðnin er klárlega eitthvað sem verður eitt af lykilþáttum í sögu félagsins, við losnuðum við eigendur sem voru til í að keyra klúbbinn í kaf fyrir eiginhagsmuni og þrátt fyrir ömurlega stjórn þeirra á félaginu náðist þó sá árangur að endurhanna grunnþætti starfsins á þann hátt að væntanlega erum við að fara að fá upp efnilega og góða leikmenn úr Akademíunni.
Ekki síst þá leikmenn sem Benitez og njósnarar hans fundu utan Liverpool (Sterling, Shelvey, Ngoo, Suso og Adorjan svo einhverjir séu nefndir).
Það er til meira jákvætt, meira af því síðar!
Hvað segiði, er einhver leikur í einhverri keppni í kvöld? Einhvers konar … Meistara … deild?
Hversu mikið stendur mér á sama? Við skulum kíkja á mælirinn:
Enginn biturleiki hér á ferð. Sakna undanúrslita ECL ekkert. Neinei.
Birmingham, sem Liverpool gerir nánast alltaf jafntefli við í leiðinlegum leikjum mætti á Anfield í dag og voru teknir í netta kennslustund í 90 mínútur.
Kenny stillti þessu upp svona:
Reina
Flannagan, Carragher, Skrtel, Robinson
Lucas, Meireles, Maxi, Spearing
Kuyt, Suarez.
Á bekknum: Gulacsi, Kyrgiakos, Coady, Poulsen, Shelvey, Cole, Ngog.
Dalglish hélt tryggð sinni við ungu bakverðina og Maxi kom inn fyrir Carroll.
Það þarf svo sem ekki að eyða neitt alltof mörgum orðum í þennan leik. Liverpool voru betra liðið allan tímann. Fyrir utan einhverjar 5 slappar mínútur í kjölfar fyrsta marksins þá var bara eitt lið á vellinum.
Maxi Rodriguez skoraði fyrsta markið eftir að Ben Foster hafði varið skot frá Jay Spearing. Dirk Kuyt bætti svo við marki númer tvö eftir að Suarez hafði komist inn fyrir vörnina og Foster varið frá honum. Gott mark hjá Kuyt, sem tók þetta á seiglunni.
Seinni hálfleikurinn byrjaði svo rólega og ég hafði á tilfinningunni að okkar menn væru bara hættir. En þegar að hálfleikurinn var hálfnaður skoraði Maxi sitt annað mark eftir frábæran undirbúning frá Suarez og stuttu seinna fullkomnaði hann þrennuna með sínu besta marki.
Þegar að stutt var eftir þá skoraði svo Joe Cole fimmta markið.
Maður leiksins: Allt Liverpool liðið lék vel í dag. Bakverðirnir ungu voru fínir, sem var ánægjulegt. Á miðjunni átti Lucas enn einn stórleikinn og Spearing og Mereiles voru líka góðir. Frammi áttu Suarez og Kuyt fínan dag. En Maxi Rodriguez var minn maður leiksins. Þegar þú skorar þrennu, þá ertu maður leiksins.
Virkilega góður sigur og gott að jarða þessa Birmingham grýlu með stæl. Fótboltinn sem okkar menn spiluðu á köflum í dag var frábær. Það er svo sannarlega skemmtilegra að vera Liverpool stuðningsmaður í dag en það var í byrjun árs. Munurinn er gríðarlegur.
Svona lítur liðið út:
Reina
Flannagan, Carragher, Skrtel, Robinson
Lucas, Mereiles, Maxi, Spearing
Kuyt, Suarez.
Á bekknum: Gulacsi, Kyrgiakos, Coady, Poulsen, Shelvey, Cole, Ngog.
Carroll ekki í hóp – væntanlega vegna einhverra meiðsla. Birmingham hafa reynst okkur erfiðir í gegnum árin, en þetta Liverpool lið á klárlega að vera nægilega sterkt til að vinna á Anfield í dag.
Einungis fimm leikir eftir í ensku PL-deildinni og næst á dagskrá er að taka á móti Birmingham City á virkinu okkar – Anfield.
Áður en við förum út í leikinn sjálfann langar mig að benda fólki á þessa frétt hér frá S.Afrísku stuðningsmannasíðunni en er bein vísun í frétt á The Times sem þarfnast áskriftar.
Þarna segir að Liverpool FC sé búið að gera stærsta búningasamning í sögunni við ameríska íþróttavöruframleiðandann Warrior Sports. Enn er ekki komið neitt opinbert á lfc.tv eða aðrar enskar síður, en The Times eru yfirleitt með áreiðanlegar heimildir svo við hendum þessu hér í loftið. Segir í frétt þeirra að samningurinn gefi liðinu 25 milljónir punda árlega sem er rúmlega tvöföldun frá núverandi samning við Adidas, hefst haustið 2012 en ekki kemur fram hve langur samningurinn er. Adidas var boðið að jafna samninginn en neituðu.
Enn einn risaáfanginn sem markaðsdeild félagsins er að ná hér! Gaman verður að sjá afraksturinn, satt að segja hefur mér fundist Adidas ekki alveg ná hæðum í búningum undanfarin ár ef undanskildir eru einstaka varabúningar en fyrst og síðast tryggir samningurinn öruggar tekjur sem maður nú treystir eigendunum til að nota beint í liðið. Það er lykilatriðið!
En aftur að leik laugardagsins, Birmingham í heimsókn.
Byrjum á liðsskipaninni. Það er ljóst að ákveðinn hausverkur kemur upp þegar liðið er rætt, nefnilega vinstri bakvörður. Aurelio er frá auðvitað og því er stóra spurningin hvort við sjáum Jack Robinson eða Danny Wilson. Annað verður óbreytt held ég, bæði Carra og Carroll munu spila þennan leik, banhungraðir í stig og sigra.
Robinson var settur inn á móti Arsenal til að vinna upp hraða Walcott en ég hallast frekar að því að Wilson spili þennan leik, hann hefur fengið færri mínútur að undanförnu en kóngurinn hefur verið duglegur að hrósa honum í vikunni svo ég tippa á það.
Liðið semsagt:
Reina
Flanagan – Skrtel – Carragher – Wilson
Kuyt – Lucas – Spearing – Meireles
Carroll – Suarez
Bekkur: Gulasci, Robinson, Kyrgiakos, Maxi, Cole, N’Gog, Shelvey.
Auðvitað er svo færslan þannig á liðinu að stundum dettur leikkerfið í 4231 með Carroll á toppnum og Kuyt, Suarez og Meireles fyrir aftan hann. Þetta lið svona skipað hfur verið að sýna verulega góðar frammistöður að undanförnu og engin ástæða til annars en að vera bjartsýn.
Leikmennirnir virðast staðráðnir í að berjast fram að síðasta leik og átta sig allir á því að þeir eru að berjast fyrir því að fá að spila áfram með LFC í framtíðinni og það virkar sem súperorkusprengja í kolli þeirra virðist vera. Við munum koma af krafti frá byrjun í góða veðrinu sem spáð er í Liverpoolborg á laugardaginn og setja ólseigt Birminghamliðið undir mikla pressu.
Birmingham hefur verið það lið sem við höfum átt hvað erfiðast með að vinna nú um nokkurt skeið. Allir leikir milli þessara liða virðast enda með jafntefli og alltof oft hafa Birmingham hirt öll þrjú stigin. Ég horfði á hluta leiks þeirra við Chelsea á miðvikudaginn og satt að segja hef ég ekki mjög mikla trú á þeirra liði. Mér fannst liðið öflugt á síðasta ári en í vetur fór verulegt púður í flottan sigur þeirra í deildarbikarnum og þeir hafa ekki náð flugi síðan. Cameron Jerome er þeirra hættulegastur fram á við en eins og ég sagði áður eru þarna ólseigir og skynsamir reynsluboltar sem hafa reynst okkur erfiðir, Bowyer og Ridgewell góð dæmi.
Markmaðurinn Ben Foster getur átt góða leiki og í þeirra liði eru tveir leikmenn sem vert er fyrir okkur að skoða vel því þeir hafa verið nefndir til sögunnar sem mögulegir leikmenn okkar í framtíðinni. Það eru annars vegar öflugur hafsent, Roger Johnson og síðan sænski vængmaðurinn Seb Larsson. Hvorugur er nú “vatnslosandi” hugmynd að leikmanni en kannski snúa þeir manni um helgina.
Heilt yfir erum við að fara að sjá skemmtilegan leik sem ég spái að endi 3-1 með mörkum frá Carroll, Suarez og Kuyt og við náum að viðhalda pressunni á liðin fyrir ofan okkur.
KOMA SVOOOOOOOOOOOOOO!!!!
Af einhverjum óskiljanlegum ástæðum eru verið að tilkynna val á leikmönnum ársins í ensku úrvalsdeildinni um þessar mundir þrátt fyrir að mótið er langt frá því að vera búið. Leikmaður ársins er valinn í janúar sem kom heldur betur í bakið á þeim sem standa að þessu kjöri þar sem Gareth Bale var í fullri alvöru kosinn leikmaður ársins af öðrum leikmönnum í deildinni. Hann er ekki einu sinni bestur í Tottenham.
Núna var síðan verið að tilkynna val stuðningsmanna á leikmanni ársins í Englandi og fyrir mitt leyti kom það gríðarlega á óvart að Raul Meireles var valinn leikmaður ársins eftir baráttu við, Nasri, Berbatov og wait for it…Torres og Luiz ! Það er eins og það sé bara horft á eina viku eða svo hjá hverjum leikmanni og þessir hitt á góða viku. Reyndar er það ekki svo en ég held að þeir einu sem komi til greina séu þeir sem hafa verið valdir leikmenn mánaðarins á tímabilinu, eins mikið rugl og það nú er.
Ekki misskilja þetta sem svo að ég hafi eitthvað á móti Meireles, hann hefur verið mjög góður eftir áramót og var frábær fyrstu vikurnar eftir að Dalglish tók við sem líklega hafa verið sömu vikur og þetta kjör fór fram. Hann hefur samt ekkert skarað neitt frekar framúr undanfarnar vikur og ef einhver leikmaður frá Liverpool ætti að vera leikmaður ársins þá værum við að tala um Lucas líklega eða jafnvel Kuyt.
Af þeim sem hægt var að kjósa um hefði Berbatov sem er markahæstur í deildinni líklega átt betur við eða þá Nasri sem hefur verið góður allt tímabilið. Að Torres og Luiz séu þarna líka gjaldfellir þessa kosningu svo algjörlega enda Torres aðhlátursefni eftir áramót og Luiz búinn að spila hálft tímabil og verið fínn.
Svonalagað á að velja að tímabili loknu enda lítið annað að gera þá en að velta sér upp úr svonalöguðu. Það er mjög takmarkað að velja bara þá sem hafa hitt á nægjanlega góðan mánuð til að vera valdir leikmenn ársins og að mínu mati eru þessir sem tilnefndir eru ekki bestu leikmenn tímabilsins.
Þið segið samt til, er ég bara út á túni og Meireles er bara víst búinn að vera bestur í ár eða hver hefur verið það að þínu mati það sem af er móti.
Til gamans læt ég fylgja með þessa skoðanakönnun með nöfnum sem mér datt í hug í fljótu bragði og ljóst að á þennan lista vantar klárlega fjölmarga sem þið mynduð vilja velja sem bestan, til þess er ummælakerfið.
Leikmaður ársins að þínu mati?
Fjöldi atkvæða: 603
Loading ...Eins og Kristján Atli kom inn á í leikskýrslunni sinni um daginn, þá eru líkurnar á Evrópusæti að minnka núna með hverjum leiknum. Sumarið er tíminn var sungið í lagi í den, og ég held að flestir séu sammála um það að sumarið verði Liverpool FC alveg hrikalega mikilvægt. Það þarf að styrkja liðið umtalsvert og það þarf að auka breiddina. Núverandi leikmenn liðsins hafa því nákvæmlega 6 leiki til þess að skera úr um það hvort þeir eigi rétt á því að vera áfram hjá liðinu.
Í þessari færslu ætla ég að reyna að leggja eigið mat á stöðuna eins og hún er akkúrat núna, þ.e. þetta er kannski ekki endilega mín ósk um hvað skuli gera, meira bara hreint og klárt mat á því hvar menn standa núna. Að sjálfsögðu þurfum við að taka alla leikmenn okkar inn í þessa jöfnu og það þarf líka að horfa til þess að ekki verður um að ræða algjörar hreinsanir í sumar. Það er einfaldlega of dýrt og getur komið of miklu róti á málin. Ég ætla mér að koma með smá umsögn um hvern og einn leikmann á listanum og svo verður dregin lína þar sem ég tel að skilji á milli þeirra sem verða áfram og þeirra sem hverfa á braut. Fyrsti maðurinn á listanum er því að mínum dómi efstur á “út-blaðinu”:
1. Nabil El Zhar
Mér skilst nú að samningur hans renni ekki út fyrr en eftir rúmt ár, en það er orðið algjörlega morgunljóst að dagar hans með Liverpool séu taldir. Nú er það bara spurning um það hvort við náum að losa um hann. Hann er orðinn 24 ára gamall og því ekki einn af þessum efnilegu lengur. Í dag er hann á láni hjá PAOK Salonika í Grikklandi, og bara spurning hvort hann verði þar áfram. Auðvitað kemur til greina að lána hann áfram út ef ekki tekst að selja hann, allavega þá er hann búinn að spila sinn síðasta leik fyrir Liverpool. Hann hefur spilað 17 leiki fyrir PAOK og skorað 1 mark.
2. Philipp Degen
Já, ótrúlegt en satt, Degen er ennþá leikmaður Liverpool FC. Hann hefur verið á láni hjá Vfb Stuttgart í vetur og eins og með El Zhar, þá á hann eitt ár eftir af samningi sínum. Hann er reyndar ekki nema 28 ára gamall, en ég held að með tilkomu Kelly og eigin frammistöðu í rauðu treyjunni, þá sé engin leið tilbaka fyrir hann. Eins og með þann sem er efstur á þessum lista, þá snýst málið eingöngu um það hvernig til tekst að losna við hann endanlega af launaskrá. Það allavega koma ekki margir aurar í kassann fyrir þessa 2. Mér sýnist hann hafa spilað heila 8 leiki fyrir liðið í öllum keppnum og því litlar líkur á því að Stuttgart taki hann til sín til frambúðar.
3. Emiliano Insúa
Ég verð að viðurkenna það alveg að ég væri til í að hafa þennan strák áfram, sem backup fyrir einn góðan aðal vinstri bakvörð sem verður keyptur í sumar. Hann meiðist sjaldan, er ungur, þó hann sé kannski ekki sá allra besti í faginu. En málið er að samningur hans rennur út í sumar og ég sé það bara ekki í spilunum að honum verði boðinn nýr samningur. Kappinn er bara ný orðinn 22 ára gamall og ég held að hann eigi eftir að bæta sig enn frekar. Hann hefur í vetur verið á láni hjá Galatasaray og hefur þar leikið 13 leiki. Þjálfararnir þar hafa ekki verið hrifnir af leikmönnum á lánssamningum, þannig að ég efast stórlega um að hann verði þar áfram. Út af aldri hans þá fáum við eitthvað slikk fyrir hann þrátt fyrir að hann sé samningslaus.
4. Sotirios Kyrgiakos
Samningur Soto rennur út í sumar og þrátt fyrir að í honum sé ákvæði um framlengingu, þá held ég að Dalglish og co. muni ekki nýta sér það. Soto hefur ekki verið að heilla mann upp úr skónum undanfarið og verður 32 ára í sumar. Hann hefur spilað heila 27 leiki í öllum keppnum á tímabilinu, enda mikið um meiðsli í vörn liðsins. Hann fer því frítt frá okkur í sumar nema eitthvað mikið gerist.
5. Alberto Aquilani
Mikið lifandis skelfing væri ég bara til í að fá þennan dreng tilbaka. Mér finnst hann búa yfir miklum gæðum og við sáum því miður alltof lítið af honum á þessu eina tímabili sem hann spilaði með okkur. Ég tel engar líkur á því að hann komi heim, mjög líklega ná Juventus að finna þessar milljónir sem til þarf til að gera lánssamning hans að “permanent move”. Hann verður 27 ára gamall í sumar, hefur leikið mjög vel í vetur og er að komast á hátind ferils síns. Við fáum væntanlega 16. milljónir Evra í kassann fyrir hann. Væri vel til í að hafa rangt fyrir mér hérna.
6. Milan Jovanovic
Ekki hefur þetta gengið upp hjá Milan blessuðum, hann virðist bara ekki hafa næg gæði til að spila á þessu stigi. Samningurinn hans rennur reyndar ekki út fyrir en eftir einhver 2 ár, en það er bara ekki séns að hann verði áfram. Það má reyndar rökræða það hversu fá tækifæri hann hefur fengið, og þá sér í lagi í þeirri stöðu sem hann brilleraði í hjá Standard Liege (framherji), en aldurinn er ekkert að hjálpa honum og hann þarf að spila á þessum tímapunkti ferils síns. Hann verður þrítugur eftir nokkra daga og nú er þetta bara orðið spurning um hvert hann fer og hvað við fáum fyrir kappann. Hann hefur leikið 18 leiki í heildina með Liverpool, þar af 10 í deildinni. 2 mörk hefur hann svo náð að setja. Líklegast fær hann ekkert að spila upp á framtíð sína, sé hann ekki fá tækifæri til þess.
7. Stephen Darby
Þessi strákur á reyndar eitt ár eftir af samningi sínum, en hann verður 23 ára gamall á þessu ári og er búinn að vera í útláni meira og minna síðustu 2 árin. Framtíð hans hjá félaginu er engin, sér í lagi þar sem Kelly er yngri og margfalt betri. Honum verður væntanlega sagt að finna sér lið til frambúðar í sumar. Líklegast fáum við einhverja aura fyrir hann, en það verða ekki háar upphæðir. Í vetur hefur hann spilað með Notts County og hefur hann tekið þátt í 22 leikjum með þeim.
8. Paul Konchesky
Ein af fjölmörgu mistökum sem Roy Hodgson náði að gera. Engan veginn leikmaður í þeim klassa sem við viljum og hefur verið á lánssamningi hjá Nottingam Forest frá því í janúar. Samtals er kaupverð hans metið á 5 milljónir punda og er gjaldkeri Fulham líklega ennþá úti í banka, skellihlægjandi. Kappinn á 3 ár eftir af samningi sínum og það segir meira en mörg orð. Hann verður þrítugur í maí og lék 18 leiki með okkur, en hefur spilað spilað 10 leiki með Forest og skorað eitt mark fyrir þá. Við fáum auðvitað ekki nálægt því sömu upphæð fyrir hann, takist okkur að selja hann í sumar, ég myndi skjóta á c.a. 2 milljónir punda.
9. Brad Jones
Ég tel engar líkur á því að King Kenny muni púkka upp á þennan markvörð, þegar hann hefur unga, efnilega og “uppalda” markverði sem bera sömu eða svipuð gæði. Að hafa eytt 3 milljónum punda í þennan mann er bara enn eitt dæmið um schnilld Roy á leikmannamarkaðnum. Fáum hámark eina milljón pund fyrir kappann, þ.e.a.s. ef við náum að losna við hann.
10. Christian Poulsen
Hann er dottinn aftur fyrir Jay Spearing í röðinni og er ekki einu sinni með fast sæti á bekknum hjá okkur. Hann er kominn yfir þrítugt og því akkúrat engin framtíð í honum. Poulsen kann alveg fótbolta, en hann hefur ekki tíma, né þolinmæði sín megin. Verður hreinlega spennandi að sjá hvort við losnum við hann og þá hvort við fáum einhverja aura fyrir hann. Það verður klárlega erfitt.
Hér ætla ég að draga línuna, ég meira að segja hefði sett hana einum 2-3 sætum ofar ef ég ætti að vera extra raunhæfur. Það er ekkert einfalt mál að losa sig við menn í dag, hvað þá menn á góðum samningum sem eru komnir nálægt síðasta söludegi. Næstir á listanum eru þessir:
11. Fabio Aurelio
Held að hann verði áfram í eitt ár, fyrst og fremst til að miðla af reynslu sinni til manna eins og Robinson. Hann er á afar hagstæðum samningi fyrir Liverpool og þrátt fyrir að vera mikið meiddur, þá held ég að við höldum honum sem squad player eitt ár enn.
12. Joe Cole
Hann er enskur og hann er enskur. Held að hann fái annað tímabil með liðinu, þrátt fyrir stóran samning. Spurning hvort hægt sé að grafa upp alla hæfileikana í sumar.
13. Maxi Rodríguez
Squad Player sem græðir á því hversu margir eru á sannfærandi hátt fyrir ofan hann á þessum lista.
14. Nathan Eccleston
Gæti reyndar alveg verið ofar á listanum, held að hann eigi akkúrat enga framtíð hjá liðinu. Gæti samt verið að hann yrði lánaður út aftur á næsta tímabili.
15. David Ngog
Ungur og sættir sig við að vera 4 framherji.
16. Daniel Ayala
Klárlega efnilegur strákur og spurning bara hversu mikla þolinmæði hann hefur
17. Daniel Pacheco
Sama með þennan, spurning hversu lengi hann nennir að bíða eftir tækifæri. Gæti alveg trúað því að hann yrði lánaður út áfram eða hreinlega seldur.
18. Martin Skrtel
Hefur vaxið undanfarið og með sama áframhaldi þá tryggir hann sig áfram.
19. Daniel Agger
Þrátt fyrir að vera mikið meiddur, þá er hann með mikil gæði og ekki á það feitum samningi. Bara svo hrikalega margir aðrir ofar en hann á listanum og svo fengjum við aldrei alvöru verð fyrir hann fyrr en hann nær einu góðu meiðslalausu tímabili.
20. Jay Spearing
Þessi hefði verið mun ofar á listanum hefði hann verið gerður í janúar. Það sýnir bara að hlutirnir geta vel breyst hjá leikmönnum og góðar frammistöður geta skilað mönnum betri sætum innan liðanna. Þessi verður ekki seldur á meðan King Kenny er við stjórnvölinn, þótt álit manna sé misjafnt á drengnum.
Nú er bara að sjá hvort eitthvað breytist í síðustu 6 leikjunum. Það er þó aldrei hlaupið að því að losa sig við menn, sér í lagi séu þeir á löngum samningum. Það er því fáránlega mikil vinna hjá Comolli og co. framundan, ekki bara við að ná réttum mönnum inn, heldur líka að ná “réttum” mönnum út. Það getur kostað sitt og það liggur algjörlega í sólgleraugum uppi að Liverpool FC þarf að afskrifa slatta af seðlum næsta sumar.
Alan Kennedy var hér á landi um helgina, eins og fór ekki framhjá mörgum. Var heiðursgestur árshátíðar Liverpool klúbbsins á laugardag og í settinu hjá Gumma Ben og Hjörvari Hafliða fyrir Arsenal-leikinn í gær. Á laugardaginn settist hann niður með þeim Tomma og co. í útvarpsþætti Fótbolta.net og ræddi Liverpool í drykklanga stund.
Þeir sem hafa áhuga á að hlusta á viðtalið geta gert það hér.
Kristján Atli
Einar Matthías
Maggi
Einar Örn
SSteinn