Þá er um klukkustund í að Liverpool spili sinn fyrsta leik á Tottenham vellinum nýja og hefur Klopp ákveðið að velja eftirfarandi byrjunarlið.

Bekkur: Adrian, Minamino, Lallana, Shaqiri, Origi, Phillips, Williams

Mourinho tók hinsvegar óvænta stefnu í sínu byrjunarliði þar sem hin tvítugi Tanganga á kostnað Vertongen. Hans lið er svona.

Pennar kop.is verða á Sport og Grill að horfa á leikinn vonumst til að sjá sem flesta!

Á morgun, laugardaginn 11. Janúar munu Liverpool heimsækja Tottenham Hotspurs í Norður-Lundúnir. Þeir freista þess að viðhalda ótrúlegri þrettán stiga forystu sinni á toppi ensku deildarinnar. Mótherjinn er kunnuglegur. Tottenham voru andstæðingurinn þegar lærisveinar Klopp lyftu Evrópubikarnum fræga í sjötta sinn og þangað til fyrir svona tveimur voru það lið í Ensku deildinni sem hægt var að bera Liverpool best saman við. En við stjórnvölin í London er nýr stjóri og gamall óvinur. Kannski stærsti fjandi Liverpool síðustu tuttugu ár fyrir utan rauðnefinn fræga, maðurinn sem hefði kannski tekið við Liverpool ef örlögin hefðu verið aðeins öðruvísi, sem háði orðastríð við Rafa, var arkitekt einnar sárustu stundar stuðningsmanna Liverpool, sem hefur stýrt bæði Manchester United og Chelsea. Þið vitið hvern ég meina.

Tottenham Hotspurs.

Fyrir þremur eða svo árum var Spurs rökréttasta liðið til að bera Liverpool saman við. Bæði liðin mundu sinn fífil fegurri, bæði lið voru með stjóra sem var að ná frábærum árangri miðað mannskap, höfðu misst sína skærustu stjörnu til spænsks risa. Bæði lið voru að vinna í að stækka völlinn sinn og að reyna að ná fótfestu í meistaradeildasætunum. Þegar Liverpool steinlágu 4-1 fyrir Spurs á Wembley var það meðal annars sárt vegna þess að Tottenham var það lið sem maður sá hvað helst  fram á að Liverpool gæti steypt af stóli í topp fjórum pakkanum.

Það tímabilið rétt slefuðu Liverpool í meistaradeildarsæti á meðan Tottenham kláraði í þriðja. Þetta var tímabilið sem Spurs léku alla heimaleiki sína á Wembley.Tottenham voru sáttir með sitt og Liverpool náði að knýja fram ótrúlega röð úrslita í meistaradeildinni sem endaði í úrslitaleik í Kiev. Því fór sem fór þar.

Ári seinna var Liverpool aftur í úrslitaleiknum, að spila við Tottenham. Gengi Tottenham hafði byrjað að dala í deildinni þegar leið á tímabilið en þeir hugguðu sig við að þeir voru á hörku siglingu í Evrópu. Á sama tíma urðu Liverpool öflugri og öflugri. Þegar kom að úrslitastund unnu Liverpool. Stóri munurinn á liðunum í dag liggur í hvernig þau brugðust við sitthvoru tapinu á stærsta sviðinu. Árið eftir að Liverpool lenti í öðru sæti í Evrópu setti það nýtt stigamet í deildinni (fyrir lið í öðru sæti) og aðeins ótrúlegt gengi City kom í veg fyrir að liðið yrði Englandsmeistarar. Árið eftir að Tottenham tapaði úrslitaleiknum brotnaði liðið saman.

Gengi Tottenham í byrjun núverandi tímabils voru hörmun. Þeir unnu aðeins 3 af 12 fyrstu leikjum sínum og féllu út úr deildarbikarnum með tapi fyrir United. Ekki West Ham United eða Manchester United. Colchester United sem spila í d-deildinni. Einhverja breytinga var þörf og Daniel Levy tók sú ákvörðun að snúa baki í langtímahugsun og ráða mann sem hefur skilið eftir sviðna jörð hjá öllum fyrri liðum sínumÞetta þýðir að öllum líkindum að Mourinho mun gera það sem hann elskar að gera í stórleikjum. Pakka tveggja hæða lundúnarútu fyrir framan markið sitt, tefja frá fyrstu sekúndu og reyna að komast inn í hausinn á okkar mönnum. Hann er því miður ofboðslega góður í þessum myrku fræðum og það er undir Klopp komið að leyfa þessu ekki að hafa áhrifa á leikmenn okkar. Ég held að það vinni í alvöru með okkur að leikurinn sé á White Hart Lane, leikmenn finna meira fyrir því ef allur Anfield pirrast upp en ef útivallarhópurinn gerir það.

Okkar menn

Síðan að Klopp kom til Liverpool hefur janúar (og kannski febrúar) verið hans Akkilesarhæll. Desember er klárlega á pappír erfiðasti mánuður ársins en síðan hann byrjaði hjá Liverpool hefur sigurhlutfallið í desember verið 73%, í janúar 41%. Jordan Henderson sagði nýlega að þjálfarinn væri búin að breyta áherslunum fyrir mánuðinn, meðal annars með því að gefa leikmönnum meir frítíma. Það sést kannski best í að Klopp nýtti bikarleikinn gegn Everton til að gefa nánast öllu aðalliðinu frí og bjó þannig til átta daga hvílld fyrir flesta leikmenn.

Það eru líka jákvæðar fréttir af okkar mönnum utan vallar. Við óskum Sadio Mané til hamingju með að vera valin leikmaður ársins af knattspyrnu sambandi Afríku. Salah hefur unnið þessi verðlaun tvö ár í röð, gott að þeir skipti þessu bróðurlega á milli sín.

Fyrir viku hefði málsgreinin um meiðslalista liðsins verið kallaður Meiðslabókin. En í Alex Oxlade sneri óvænt til baka á móti Everton. Matip og Shaqiri eru víst orðnir heilir og biðin styttist í Fabinho. Milner og Keita eru því miður enn þá meiddir og óvíst hvenær þeir snúa aftur.

Fyrir mér er bara ein spurning um byrjunarliðið: Verðlaunar Klopp Lallana fyrir frábæra frammistöðu á móti Everton eða mun vill þjálfarinn auka ógnina frá Oxlade-Chamberlain. Þó ég held að fátt myndi gleðja þann síðarnefnda eins og að skora á móti Tottenham held ég að Lallana verði í byrjunarliðinu, það er bara of stutt síðan Alex kláraði meiðslin.

Spá

Ég er hræddari við þennan leik en flesta síðustu leiki. Ekki að því að ég hræðist Tottenham, vegna þess að ég hræðist Mourinho. Í mínum huga er hann teiknimyndaskúrkur fótboltaheimsins sem hefur eingöngu þann tilgang að skemma fyrir hetjunum og eyðileggja það sem er fallegt. En þetta er tímabilið þar sem hið góða sigrar, eftir margar orrustur við vonda karlinn. 2-0 fyrir Liverpool og málið er dautt.

Kopverjar ættu að vita að flestir pennar síðurnar verða á Sport og Grill á morgun. Um að gera að mæta og taka þátt í rífandi stemmningu. Ég kemst ekki sjálfur, en biðla til lesenda sem mæta að skemmta sér vel og ávarpa þá félaga eingöngu sem „Heims- og Evrópumeistara.“

YNWA

This city has two great teams: Liverpool and Liverpool reserves.
– Bill Shankly

Þessi ógleymanlegu ummæli voru endanlega sönnuð í dag þegar Klopp tefldi fram ungu og óreyndu liði gegn aðalliði Everton í bikarnum í dag, og vann að sjálfsögðu öruggan 1-0 sigur.

Mörkin

1-0 Curtis Jones (71. mínúta)

Gangur leiksins

Það sást fljótlega að rauðklædda liðið sem mætti út á Anfield var ekki með neina minnimáttarkennd gagnvart Everton, jafnvel þó svo að hinir bláu hafi að langmestu leyti teflt fram A liðinu, á meðan langflestir úr okkar A liði horfðu á leikinn uppi í stúku eða mögulega heima í sófa. Liðið einfaldlega barðist, hljóp og pressaði bara nákvæmlega eins og aðalliðið. Að vísu þurftum við að sjá á eftir Milner ganga af velli strax á 9. mínútu, líklega tognaður í læri. Við vonum að sjálfsögðu að þetta reynist ekki alvarleg meiðsli, enda Milner gríðarlega mikilvægur liðinu. Fyrri hálfleikur var nokkuð jafn, en vissulega myndi maður segja að Everton hafi fengið hættulegri færi. Betri andstæðingar hefðu sjálfsagt nýtt þau betur, en Adrian fékk í þrem tilfellum á sig skot sem hann varði, tvö með hægri fætinum og einn skalla sló hann út í teig. Í öllum tilfellum voru skotin tiltölulega beint á hann, en það þarf að verja þessi skot eins og hin. Hinumegin fékk Origi líklega hættulegasta færið, en Pickford varði í horn. Að líkum lætur hefði það nú ekki fengið að standa ef Origi hefði skorað, því hann var rangstæður þegar sendingin kom til hans, en aðstoðardómarinn sá það ekki.

Staðan 0-0 í hálfleik, og eins og Einar Matthías talaði um í hálfleik, þá var varnarlína með Williams, Phillips, Gomez og Larouci að halda hreinu, og með Adrian í marki. Það má líka rifja upp að aðalliðið fékk einmitt á sig 2 mörk í leik liðanna á Anfield nú í haust. Reyndar skoruðu okkar menn 4 á móti svo það gerði lítið til.

Hugsanlega áttu einhverjir von á því að Everton liðið myndi stíga upp í seinni hálfleik, en það var aldeilis fjarri því. Í raun voru okkar menn mun ákveðnari og það er ekkert fjarri lagi að segja að þeir hafi átt seinni hálfleikinn með húð og hári. Á 70. mínútu kom önnur skipting okkar manna, en þá kom Oxlade-Chamberlain inná fyrir Takumi Minamino. Sá var þarna að spila með liðinu í fyrsta skipti, og þó hann hafi ekki skorað mark þá smellpassaði hann alveg inn í liðið. Hann var greinilega að spila svipað hlutverk og Firmino, þ.e. hann leiddi framlínuna en var samt duglegur að koma til baka og vinna boltann á miðjunni. Þá var afskaplega jákvætt að sjá Ox aftur inni á vellinum eftir meiðslin sem hann varð fyrir í Qatar.

Og þessi skipting átti eftir að skila árangri strax mínútu síðar. Ox tók sér stöðu vinstra megin á miðjunni, Curtis Jones fór fram vinstra megin og Origi tók stöðuna sem Minamino hafði spilað. Ox vann boltann úti á kanti, sendi á Origi sem spilaði upp að vítateigshorninu, tók nett samspil við Jones á vítateigslínunni, þóttist ætla að spila inn í teig en lék svo boltanum aftur á Jones sem var rétt fyrir utan teiginn. Curtis Jones – og það er rétt að rifja það upp á þessu augnabliki að hann er innfæddur scouser – hlóð í eitt stykki sveigbolta sem fór í slána og inn rétt við samskeytin, gjörsamlega óverjandi fyrir Jordan Pickford. Fagnaðarlætin voru gríðarleg eins og er rétt hægt að ímynda sér.

Eftir markið hélt Liverpool einfaldlega áfram að ráða leiknum, undir lokin gerði svo Klopp sína þriðju skiptingu þegar Elliott fór af velli og Brewster kom inná. Við erum því að tala um að reynsluboltar eins og Henderson og Mané sátu á bekknum allan tímann, fóru kannski eitthvað aðeins að hita upp, en annars reyndi ekkert á þá.

Liðið sigldi þessu síðan í höfn á öruggan hátt, og ég efast um að Adrian hafi spilað jafn leiðinlegan og viðburðarlítinn hálfleik á ferlinum.

Bestu menn

Hér er afskaplega erfitt að ætla að taka einhvern einn út fyrir sviga. Það var greinilegt að þarna voru komnir leikmenn sem voru hungraðir í að spila, og að standa sig vel. Það gerðu þeir heldur betur, allir með tölu. Adrian gerði vel í þau skipti þar sem reyndi á hann í fyrri hálfleik. Gomez stýrði vörninni eins og herforingi með áratuga reynslu á bakinu (hann er 22ja ára). Phillips var kannski ekki alveg jafn öruggur og Gomez, enda að spila sinn fyrsta aðalliðsleik fyrir félagið, en var engu að síður að spila afskaplega vel. Yasser Larouci var sömuleiðis að eiga sína frumraun með aðalliðinu, jú hann er greinilega hrár og átti eitt smá Cissokho augnablik fimm mínútum fyrir leikslok, en var annars sívinnandi og barðist eins og ljón. Neco Williams sýndi mjög vel af hverju hann hefur fengið að æfa með aðalliðinu síðustu vikur og mánuði. Þetta er sóknarsinnaður bakvörður og því að mörgu leyti mjög svipaður Trent. Aðeins líflegri ef eitthvað er, en vantar að sjálfsögðu mikið upp á að ná sömu sendingargetu eins og Trent. Engu að síður, þetta er 18 ára strákur sem lék sinn fyrsta leik með aðalliðinu gegn Arsenal í Carabao Cup í haust, en var að sýna að það er alveg hægt að leita til hans ef aðalliðið vantar varaskeifu í hægri bak. Chirivella – sem við skulum muna að hefur spilað sem fyrirliði Liverpool – átti bara fínasta leik á miðjunni. Lallana – sem tók við fyrirliðabandinu af Milner þegar hann fór af velli – átti sömuleiðis virkilega góðan leik. Í framlínunni þá höfum við svosem alveg séð Origi refsa Everton harðar, en hann skilaði sínu engu að síður. Minamino gerði það sömuleiðis, Klopp á örugglega eftir að prófa hann í fleiri stöðum en þessari en við sjáum betur á næstu vikum og mánuðum (misserum?) hvar hann mun njóta sín best. Elliott átti líka fínan leik. Síógnandi. Oxlade-Chamberlain átti virkilega góða innkomu, það sem var nú gott að sjá hann koma inná.

Við skulum að lokum tilnefna Curtis Jones sem mann leiksins. Alveg örugglega ekki leiðinlegt fyrir scousera að skora sigurmarkið í derby leik gegn Everton. Það er líka rétt að taka fram að hann er yngsti leikmaður til að skora gegn hinum bláklæddu síðan Robbie Fowler nokkur skoraði gegn þeim í leik árið 1994, en hann var þá tveim dögum yngri en Jones er núna.

Umræðan

Það var greinilegt á umræðunni að mörgum fannst Klopp vera að taka mikla áhættu með því að stilla upp svona ungu og óreyndu liði gegn hinum bláklæddu, sem voru sjálfir að stilla upp sínu sterkasta liði. En nú er staðan einfaldlega orðin þannig að hópurinn veit hvernig á að spila, og það skiptir kannski ekki alveg öllu máli hvaða leikmenn eru í hverri stöðu (OK jú það skiptir nú einhverju smá máli). Þau meiðsli sem Milner varð fyrir sýna líka af hverju þetta var nauðsynlegt: menn eru einfaldlega orðnir þreyttir. Eftir á að hyggja hefði alveg mátt segja að það hefði mátt hvíla Milner, enda hljóp hann einhverja 13 kílómetra í leiknum á fimmtudaginn. En á hinn bóginn þá er Milner líka vél sem mallar endalaust, og því ekkert skrítið að honum skyldi treyst fyrir þessum leik sömuleiðis.

Liðið sem Klopp stillti upp kostaði rétt tæplega 44 milljónir punda, á meðan Everton kostaði rúmlega 220 milljónir punda. Þá var meðalaldur liðsins rétt rúmlega 22 ár, enginn leikmanna var með eins stafs skyrtunúmer, og meðaltal skyrtunúmera var rétt rúmlega 42. Tveir leikmenn sem hófu leik voru að spila sinn fyrsta leik með aðalliðinu: Minamino og Phillips. Larouci átti jafnframt sína frumraun. Williams hafði spilað einn aðalliðsleik, leikir Jones með aðalliðinu eru teljandi á fingrum annarar handar. Chirivella hefur ekki spilað neitt allt of marga leiki með aðalliðinu þrátt fyrir að vera hérumbil aldursforsetinn í hópnum. Og Elliott? Ennþá 16 ára.

Það var afar jákvætt að komast í gegnum þessa leikjatörn sem var í desember og byrjun janúar. Næsti leikur er eftir 6 daga, en þá heimsækja okkar strákar Spurs. Síðan mæta United menn á Anfield helgina þar á eftir, rauðu djöflarnir þurfa reyndar að spila seinni leikinn gegn Wolves í bikarnum í vikunni þar á undan, og það gæti alveg hjálpað okkar mönnum.

Það neikvæða við þetta var að missa Milner í meiðsli, en að sama skapi var gott að fá Chamberlain aftur á völlinn. Þá er Fabinho víst farinn að hlaupa aðeins úti á velli, sjálfsagt er eitthvað í hann þrátt fyrir það, en styttist vonandi.

Semsagt, okkar menn komnir í næstu umferð í FA bikarnum. Það verður væntanlega dregið annað kvöld, eftir að Arsenal og Leeds eigast við á Emirates. Næsta umferð verður leikin dagana 24. – 27. janúar, og rétt að muna að okkar menn eiga leiki fimmtudaginn 23. janúar gegn Úlfunum, og svo verður leikurinn gegn West Ham sem var frestað í desember leikinn þann 29. janúar. Það er því alls ekkert ólíklegt að svipað lið fái að halda áfram með þessa keppni. En við skoðum það auðvitað betur þegar nær dregur. Í millitíðinni fögnum við enn einum sigrinum á Everton!

Búið að tilkynna liðið sem mætir Everton í bikarnum eftir rétt tæpa klukkustund, eða kl. 16:01 að staðartíma:

Bekkur: Kelleher, Mane, Henderson, Oxlade-Chamberlain, Brewster, Hoever, Larouci.

Ómerkti karlinn á teikningunni er Chirivella, en hann hefur ekki ennþá fengið úthlutað mynd á Thisisanfield. Afar jákvætt að Ox sé metinn hæfur til að vera á bekknum. Annars gætum við alveg séð hann, Mané eða Henderson fá mínútur ef það hallar eitthvað á okkar menn. Þess má geta að Everton stilla upp nánast sínu sterkasta liði:

Það verður því áhugavert að sjá hvort að B-lið Liverpool sé líka umtalsvert betra en A-lið Everton.

KOMA SVO!!!

Það er nóg að gera hjá liðunum okkar í dag, við bíðum jú öll eftir því að sjá aðalliðið mæta Everton á Anfield, en í millitíðinni eru bæði U23 og kvennaliðið í eldlínunni.

U23 liðið mætir jafnöldrum sínum hjá City núna kl. 13, og uppstillingin þar gefur ágæta vísbendingu um það hvernig hópurinn verður samsettur hjá aðalliðinu á eftir. Svona stillir Critchley upp:

Bekkur: Atherton, Hardy, Walls, Varesanovic

Semsagt, enginn Kelleher, Williams, Hoever, Phillips, Larouci, Jones, Brewster eða Elliott, sem bendir til að þeir verði a.m.k. á bekk á eftir. Sá eini sem var hugsanlega til umræðu með að spila á móti Everton en spilar núna á eftir með U23 er Sepp van den Berg.

Glöggir lesendur taka eftir að Herbie Kane er líka hvergi sjáanlegur, en hann gekk til liðs við Hull að láni núna um helgina og átti stoðsendingu í fyrsta leik sínum með liðinu í gær.

U18 liðið var líka í eldlínunni í gær, og vann góðan 3-0 sigur á Blackburn Rovers, þar sem Layton Stewart skoraði 2 mörk.

Núna kl. 14 hefja svo stelpurnar okkar leik gegn Brighton, en þetta verður fyrsti leikurinn í seinni hluta tímabilsins. Eins og kom fram síðast náðu stelpurnar að skríða upp úr neðsta sætinu með jafntefli gegn Chelsea í síðasta leik, og nú er að vona að þær nái að sýna hvað í þeim býr. Þeim barst liðsauki núna rétt fyrir áramótin, en þá gekk til liðs við hópinn Rachel Furness en hún kemur frá Reading. Rachel hefur unnið sér það til frægðar að hafa spilað með Grindavík árið 2010. Hún er 31 árs og spilar fyrst og fremst á miðjunni, en hefur átt spretti bæði á kantinum og sem framherji. Þá hefur hún spilað 60 landsleiki með Norður-Írlandi.

Liðinu verður stillt upp svona:

Bekkur: Preuss, Roberts, Rodgers, Murray, Kearns, Hodgson, Sweetman-Kirk

Furness kemur semsagt beint inn í byrjunarliðið, á kostnað Rhiannon Roberts sem fer á bekkinn. Reikna annars með að það sé áfram verið að spila 4-2-3-1 með Kirsty Linnett í holunni, enda virtist liðið vera farið að kunna ágætlega við þá uppstillingu í síðustu leikjunum fyrir jól.

Við minnum á að leikurinn verður sýndur beint á The FA Player eins og venjulega, og við uppfærum þessa færslu með úrslitum og stöðunni í deildinni að leik loknum.