“It was a masterclass, a display of exhilarating football. Liverpool were speedy and purposeful with brilliant individual touches. They have produced a superb away performance.”

Svo mælti David Pleat, Tottenham-goðsögn, eftir leikinn í dag. Okkar menn heimsóttu White Hart Lane í dag en þar höfðu þeir tapað fimm sinnum í röð. Í dag var sú grýla brotin á bak aftur, rifin í búta, pökkuð niður í kalda kistu og grafin úti í óbyggðum með stórkostlegum 5-0 útisigri á Tottenham Hotspur.

Brendan Rodgers gerði aðeins eina breytingu á liðinu sem lagði West Ham fyrir viku; Lucas Leiva kom á ný inn fyrir hinn meidda fyrirliða Steven Gerrard:

Bekkur: Jones, Agger, Touré, Kelly, Alberto (inn f. Lucas), Moses (inn f. Coutinho), Aspas.

Það er skemmst frá því að segja að heimamenn sáu aldrei til sólar í dag. Hafi meirihluti Liverpool-stuðningsmanna verið svartsýnn fyrir þennan leik var það fljótt að breytast í bros og skemmtilegheit. Tottenham voru betri aðilinn í svona 90 sekúndur í þessum leik, en þá skapaði Luis Suarez dauðafæri sem Philippe Coutinho nýtti illa. Það færi opnaði þó flóðgáttirnar, okkar menn skáru í gegnum vörn Spurs eins og hnífur í heitu smjöri og hefðu hæglega getað skorað fimm mörk í fyrri hálfleik. Coutinho skaut í þverslána, Jordan Henderson og Glen Johnson skutu rétt yfir, Suarez klúðraði færi fyrir opnu marki eftir að Hugo Lloris missti boltann yfir sig og Raheem Sterling var í tvígang nærri því búinn að skapa mörk fyrir félaga sína með góðu upphlaupi hægra megin.

Mörkin urðu þó aðeins tvö fyrir hlé. Á 19. mínútu kom Suarez okkur yfir eftir mikla pressu og langa sókn upp hægra megin. Sterling, Henderson, Joe Allen og Suarez komu allir við sögu, Henderson var næstum búinn að skora en lagði frákastið eftir eigið skot fyrir Suarez sem lék á Capoue og lagði boltann framhjá Lloris í markinu. Henderson tvöfaldaði svo forystuna á 40. mínútu eftir aðra stóra sókn þar sem Sterling átti frábæra, langa sendingu á Coutinho sem lagði boltann á Suarez sem skaut að marki en varið og þá skaut Henderson en aftur varið og þá Suarez aftur en varið og boltinn barst til Henderson sem skoraði. Eins og þessar markalýsingar bera með sér stóð ekki steinn yfir steini í vörn Tottenham, okkar menn voru hins vegar óstöðvandi.

Hafi heimamenn vonast eftir einhverju betra í seinni hálfleik varð sú von heldur betur að engu. Leikurinn róaðist aðeins eftir hlé, Roberto Soldado byrjaði á dauðafæri en skaut yfir en það var besta færi Tottenham allan leikinn (fyrir utan mark sem Soldado skoraði rétt fyrir hlé sem var réttilega dæmt af vegna brots á Mignolet). Eftir þetta færi tóku okkar menn aftur öll völd á vellinum og voru nokkrum sinnum nálægt þriðja markinu, ekki síst á 49. mínútu þegar Mamadou Sakho skallaði í stöngina fyrir opnu marki og Martin Skrtel setti frákastið yfir.

Á 60. mínútu var Paulinho svo rekinn út af með beint rautt spjald fyrir glórulaust brot. Hann fór með takkana hátt í einvígi um boltann við Suarez en þegar hann sá að hann missti af boltanum sparkaði hann fætinum að Suarez og náði í brjóstkassann á honum. Suarez virtist meiddur og maður óttaðist rifbeinsbrot eða þess háttar meiðsli – sem er eitthvað sem við megum alls, alls, alls ekki við á þessum tímapunkti – en sem betur fer hristi hann það af sér. Paulinho fékk réttilega reisupassann og það er vonandi að hann fái rétta umfjöllun í fjölmiðlum eftir helgina. Menn eru fljótir að hamast á útlendingum sem láta sig detta í Englandi en svona brot eru yfirleitt afsökuð frekar auðveldlega. Þetta er þó margfalt hættulegra og ljótara en leikaraskapur og það þarf að koma því á framfæri. Hann hefði getað kostað Suarez einhverja leiki eða vikur á sjúkralista þarna en vonandi er sá úrúgvæski heill eftir helgina.

Með þessu voru heimamenn orðnir manni færri og þar sem þeir höfðu þegar verið mikið lakari aðilinn var óhætt að segja að það stefndi í slátrun þarna og það rættist fyllilega. Jon Flanagan skoraði þriðja markið með frábæru skoti í slá og inn eftir fyrirgjöf Sterling (og frábæra hælspyrnu Henderson þar á undan). Þetta mark kom á 75. mínútu en Liverpool var búið að vaða í færum frá rauða spjaldinu fram að þessu marki. Það glöddust allir og ekki síst vegna þess að það var meistari Flanagan sem skoraði þetta mark. Þvílík öskubuskusaga hjá drengnum.

Fjórða markið skoraði Suarez svo sjálfur á 84. mínútu með vippu yfir Lloris eftir frábæra stungu frá varamanninum Luis Alberto, og Suarez kórónaði svo leik sinn með því að stinga inn fyrir á Sterling á 89. mínútu og sá ungi fullkomnaði sigurinn þar með fimmta markinu.

MAÐUR LEIKSINS: Það þarf í raun ekkert að flækja málið; þetta var fullkomin frammistaða hjá Liverpool og ég gæti með réttu valið hvern einasta af tíu útileikmönnum liðsins sem mann leiksins. Glen Johnson og Flanagan voru aldrei í vandræðum varnarlega og Flanno kórónaði frábæra frammistöðu með frábæru marki. Í vörninni héldu Sakho og Skrtel hreinu ásamt Mignolet – þeir þrír voru tæpir á spilinu sín á milli aftast í 2-3 skipti en lentu annars aldrei í vandræðum í þessum leik. Á miðjunni svöruðu Lucas, Allen og Henderson svo sannarlega kallinu eftir að menn stigu upp í fjarveru fyrirliðans og slátruðu vel mannaðri miðju Tottenham. Lucas át allt sem að miðjunni kom og hélt hápressunni gangandi á lykilköflum, Allen stýrði spilinu eins og við vitum að hann getur og Henderson fór einfaldlega hamförum fyrir framan þá með frammistöðu sem hefði sómað sér vel hjá svona 25 ára gömlum Steven Gerrard. Ótrúleg frammistaða hjá Henderson sem var ansi nálægt því að vera valinn maður leiksins hjá mér.

Coutinho var einnig gríðarlega góður, hljóp sig í jörðina í þessum leik og lék lykilhlutverk í sókn okkar. Hann hefði sennilega getað gert betur í sínum eigin færum og skorað eitt eða tvö mörk en það breytir því ekki að Tottenham-vörnin átti ekkert svar við honum í dag. Frammi leiddi Luis Suarez svo línuna, skoraði tvennu og lagði upp tvö mörk og er núna kominn með 17 mörk í 11 deildarleikjum í vetur. Það er einfaldlega fáááááránleg tölfræði hjá langbesta leikmanni deildarinnar. Hann ætti sennilega að vera valinn maður leiksins í dag en ég ætla að veita öðrum nafnbótina svo Suarez einoki þetta nú ekki í hverjum einasta leik.

Raheem Sterling fullorðnaðist fyrir augum okkar í dag. Eftir að hafa byrjað þrjá leiki í röð og spilað betur með hverjum leiknum (og skorað í síðasta leik) sprakk hann út og gjörsamlega át vinstri hlið Tottenham-varnarinnar. Hann var svo yfirþyrmandi í fyrri hálfleik að Kyle Naughton var tekinn út af í hálfleik og Villas-Boas bara varð að reyna annan bakvörð gegn honum, Ezekiel Fryers. Það gekk þó ekkert betur og Sterling hélt áfram að leika lausum hala í seinni hálfleik. Hann lagði upp stangarskallann hjá Sakho og mark Flanagan áður en hann komst sjálfur í tvígang í gegn en náði ekki að skora. Hann gerði það þó í þriðju tilraun og kórónaði svoleiðis langbesta leik sinn fyrir Liverpool. Stráksi er nýorðinn nítján ára og ef hann ætlar að spila svona er það eins og að fá nýjan 15m punda mann á vænginn rétt fyrir janúargluggann. Frábær leikur og að mínu mati vísbending um að þessi ungi leikmaður sé með bæði hæfileikana og hugarfarið til að verða einn af þeim bestu. Þetta var nota bene ekki heimaleikur gegn slakara liði heldur gríðarlega erfiður toppslagur á velli þar sem við höfðum tapað fimm í röð. Og Sterling át þá bara. Ja hérna.

— anda inn, anda út —

Hvað segir maður eftir svona frammistöðu? Tottenham-menn voru gríðarlega slakir í dag, hvort sem það er Villas-Boas (sem ég myndi giska á að missi vinnuna á morgun) að kenna eða þreytu eftir Evrópudeildarleik sl. fimmtudag skal ósagt látið en það er ekki bara hægt að afsaka svona frammistöðu hjá Liverpool með því. Eins og David Pleat komst svo vel að orði þá sáu heimamenn bara aldrei til sólar í þessum leik.

Ég hef hingað til varast það að lesa of mikið í gott gengi Liverpool í deildinni. Annað sætið um jólin er betra en við þorðum flest að vonast eftir í sumar og ég hef verið tregur til að trúa á að þetta Liverpool-lið sé virkilega komið í röð fremstu liða á nýjan leik. Ég hef bara beðið eftir hruninu og mig grunaði einhvern veginn að þessir stóru útileikir um jólin myndu draga okkur aðeins niður á jörðina.

Þeim sokk var troðið með bernaise-sósu upp í kjaftinn á mér í dag. Þetta lið okkar er ekki bara gott heldur hörkugott. Ég held að okkur sé óhætt að fara að trúa aðeins á Brendan Rodgers og Liverpool-liðið hans. Þeim er alvara með að ná árangri í þessari deild í vetur.

Frábært. Meira svona. Næsti leikur er gegn Cardiff í hádeginu á laugardag og vinni liðið þann leik (á Anfield) er það í toppsæti deildarinnar fram á Þorláksmessu þegar Arsenal og Chelsea mætast. Datt einhverjum í hug í sumar að liðið gæti verið á toppi deildarinnar þegar jólin gengju í garð? Það yrði nú aldeilis magnað.

Þá er komið að fyrsta útileiknum í þessari útivallar trilogy. Liverpool heimsækir Tottenham á White Hart Lane kl. 16:00 á sunnudaginn og vonast til þess að ná í sinn fyrsta sigur á þessum velli síðan í maí 2008. Fun fact dagsins er sú að í þeim leik skoraði Voronin fyrsta mark leiksins, legend! Já eða ekki.

Það eru alltaf nokkrir útivellir sem mig kvíður fyrir þegar leikjaprógramið kemur á hverju tímabili. Einn af þeim er klárlega White Hart Lane. Ef maður skoðar árangurinn á þar síðustu árum þá líta Emirates, Stamford Bridge og Etihad út eins og heimavellir í þeim samanburði hvað stigasöfnun varðar. En síðustu 6 heimsóknir þangað hafa allar endað í tapi, markatalan 16-6.

En nú er góður tími til þess að mæta þeim!

Er það? Þessi mýta um slakt gengi Tottenham er frekar furðuleg. Líklega er umræðan tilkomin vegna markaþurðar frekar en eitthvað annað. Þeir hafa jú verið að ná inn stigum þar sem þeir hafa ekki verið sannfærandi (vítaspyrnur og 1-0 sigrar) en á móti kemur að þeir hafa einnig verið að tapa stigum þegar þeir hafa verið mun sterkari. T.a.m. gegn Newcastle og Man Utd.

Þeir eru ekki verr staddir en það að sigur gegn Liverpool, á sunnudaginn, myndi lyfta þeim í 30 stig, jafnir okkar mönnum. Þetta sýnir bara hvað þessi deild er jöfn og hvað tveir sigrar í röð geta gert mikið. Því munu næstu fjórir leikir segja mikið til um framhald tímabilsins hjá okkar mönnum. Sex stig af tólf væru að mínu mati ásættanlegt og myndi halda okkur í eða mjög nálægt fjórða sætinu.

Tottenham

Tottenham liðið var alltaf að fara vera svolítið spurningarmerki fyrir þessa leiktíð. Þeir hafa vissulega keypt fullt fullt af leikmönnum, en eru engu síður ekki nema í einhverjum 5 milljónum punda í nettó eyðslu, þökk sé Bale sölunni.

Inn hafa komið leikmenn eins og Lamela (26,5mp), Eriksen (12 mp), Chiriches (8mp), Capoue (9,7 mp), Chadli (7 mp), Soldado (26,4 mp) og Paulinho (17,3 mp). Það mætti alveg færa rök fyrir því að aðeins ein af þessum kaupum hafa gengið upp hingað til, það er Paulinho. Ég tel því þetta Tottenham lið eiga helling inni.

Þeir hafa verið að hala inn fleiri stigum á útivelli en heima, eins og sést hér á töflunni. Enda hefur andrúmsloftið þar verið frekar súrt, eins og AVB gagnrýndi fyrr á leiktíðinni.

En nóg um það, hvað varðar helgina þá eru þeir í smá vandræðum með vörnina. Vertonghen og Kaboul eru frá vegna meiðsla og Chiriches er tæpur. En á móti kemur þá á Rose að vera orðinn leikfær og mun þá væntanlega koma inn í vinstri bakvörðinn í stað Naughton. Ég á þó von á því að Chiriches verði spaslað saman og hann spili við hlið Dawson í miðri vörninni, ef ekki þá verður það Capoue eins og í sigrinum gegn Sunderland.

Adebayor er einnig frá vegna meiðsla, hann hefur nú oft reynst okkur erfiður, en hans fjarvera kemur væntanlega ekki að sök þar sem að hann hefur lengi vel verið þriðji kostur á eftir þeim Soldado og Defoe.

Það er frekar erfitt að spá fyrir um liðið hjá þeim, slík er breiddinn. AVB gerir þetta heldur ekkert auðveldara með sífelldum róteringum. Defoe hefur t.a.m. byrjað síðustu tvo leiki á kostnað Soldado. Sandro og Gylfi hafa verið inn og út og svo mætti áfram telja. Ég ætla samt að spá þessu liði hjá þeim:

Ég held að hann verði með kraftmikla miðju í þeim þremur, Dembele, Sandro og Paulinho. Sem eru talsvert sterkari, líkamlega, en okkar þrír (Hendo, Lucas og Allen). Gylfi kemur inn í stað Chadli og Soldado kemur í stað Defoe eftir þrennu sína í vikunni gegn Anzhi.

Soldado…. ég veit ekki með hann. Ég var alveg á því fyrir tímabilið að þetta væru frábær kaup hjá þeim. En eftir að hafa séð þó nokkra Tottenham leiki það sem af er tímabili þá er hann lítið að heilla mig (sem þýðir þá að hann setur tvö á sunnudaginn, ekki satt?). Carra og Gary tóku hann af lífi í MNF þegar þeir voru að fara yfir hlaupin hjá honum. Vildu meina að hann væri alls ekki þessi striker sem á að leiða línuna, þ.e. einn upp á toppi.

Til að jinxa þetta endanlega þá varð ég bara að láta fylgja hér með mynd af “hot-zone” hjá Soldado gegn City. Hann var sem sagt mest á miðjunni…. enda tók hann sjö stykki (sorry Tottenham menn, gat ekki sleppt þessari mynd).

Liverpool

Þá að okkar mönnum. Það er frekar erfitt fyrir okkur að missa Enrique, Gerrard og Sturridge á sama tíma, breiddin er nú ekki mikil fyrir. En að það gerist fyrir okkar einu törn þetta tímabilið er náttúrulega hrikalegt. Þetta eru nánast þeir leikmenn sem við síst máttum við að missa. En vegna þessara meiðsla velur liðið sig nánast sjálft.

Ég sé bara ekki annað í stöðunni en að Sakho haldi sæti sínu (plís ekki fara að rótera enn meira með þessa blessuðu miðverði). Cissokho nánast tryggði áframhaldandi fjarveru sína úr liðinu í leik með U21 í vikunni og það er enginn þarna sem kemst með tærnar þar sem Glen hefur hælana.

Gerrard er auðvitað frá og því erum við nánast bara með þrjá leikfæra hreinræktaða miðjumenn. Allen, Lucas og Henderson.

Frammi er Suarez og Coutinho ávalt að fara byrja þennan leik, það er bara spurning með þetta síðasta pláss. Sterling átti sinn besta leik í langan tíma gegn West Ham og á alveg skilið að halda sætinu sínu. Jafnvel þó hann hefði spilað illa þá væru ekki beint margir kostir í stöðunni, Aspas nýkominn til baka úr meiðslum og Moses, sem hefur nákvæmlega engu skilað til liðsins eftir markið gegn Swansea.

Ég held því að liðið verði e-h veginn svona:

Spá og pælingar

Ég er skíthræddur fyrir þennan leik. Skíthræddur. Ég sé okkur verða undir á miðjunni gegn þremur öflugum og duglegum miðjumönnum í þeim Dembele, Paulinho og Sandro. Og þegar það gerist þá virðumst við oft lenda í bölvuðu ströggli að skapa eitthvað fram á við, sérstaklega þegar við höfum ekki hraða Sturridge. Suarez þarf þá að koma til baka til að sæka boltann og við lendum í svipuðum aðstæðum og gegn Hull (nákvæmlega, helvítis Hull City/Tigers), það er enginn í boxinu. Vantar Jonjo til að segja einhverjum að drulla sér þangað.

Á móti kemur þá er ég alveg spenntur að sjá þá þrjá saman, Allen, Lucas og Henderson. Það er góð yfirferð á þeim öllum saman (oftast nær), þeir eru flottir í pressu og geta alveg skákað þessari miðju Tottenham manna á góðum degi. Það sem ég er farinn að kalla eftir er að Coutinho fari að stíga upp í þessum stóru leikjum. Eins flottur og spennandi leikmaður og hann nú er þá vill hann stundum týnast í þessum leikjum.

Ef við ætlum að ná einhverju úr þessum leik þá verða nánast allir að eiga góðan leik. Við megum ekki leyfa þeim að ná fyrsta markinu og koma upp stemmningu á pöllunum. Það væri rosalega sætt að sjá svona eins og einn klobba og mark frá Luis Suarez á fyrsta korterinu. Áhorfendur svo púa á Tottenham menn þegar það er flautað til hálfleiks.

Það er kannski ekki vinsælt, en ég tel að stig úr leiknum á sunnudaginn séu ágætis úrslit fyrir okkar menn. Ég vil auðvitað þrjú, það væri hrikalega sterkt að geta náð þremur stigum m.t.t. þeirra leikja sem við erum að fara í um jólin. Ég sé það samt ekki alveg gerast. Ég spái 0-2 tapi með mörkum frá Soldado og Dawson.

Þið tveir, troðið þessu svartsýnisrugli ofan í kokið á mér aftur. Ég skal glaður éta sokk á sunnudaginn!

Koma svo!!

YNWA