Liverpool 1 – 2 Newcastle
Eftir tap gegn Newcastle á Wembley þá er staðan sú að Liverpool getur að hámarki náð í einn titil í ár. Og eins og liðið hefur verið að spila upp á síðkastið – þar sem okkar menn hafa virkað orkulausir bæði líkamlega og andlega – þá skulum við ekki bóka eitt eða neitt varðandi þennan eina titil sem enn er í boði.
Mörkin
0-1 Burn (45. mín)
0-2 Isak (52. mín)
1-2 Chiesa (90+4 mín)
Hvað réði úrslitum?
Það er frekar einfalt. Newcastle menn mættu mun hungraðri í leikinn, vildu þetta meira, sköpuðu meira og skoruðu á endanum fleiri mörk.
Hvað gerðist helst markvert?
Í fyrri hálfleik gerðist nánast ekkert markvert í sóknarleiknum hjá Liverpool, og fyrir utan eitt færi sem Jota fékk á síðustu mínútu uppbótartíma (sem hann skóflaði nánast í innkast), þá var xG hjá okkar mönnum upp á 0.0 í hálfleiknum. Newcastle fengu mun fleiri hornspyrnur, og upp úr einni þeirra skoraði Dan Burn með skalla þegar Mac Allister átti að vera að dekka hann. Þá hefði Kelleher líka sjálfsagt getað gert betur.
Síðari hálfleikur var eitthvað aðeins skárri, en samt ekki mikið. Isak þurfti auðvitað að skora, fyrst mark sem var dæmt af vegna rangstöðu, en svo aftur sem var alveg löglegt. Sköpunin framávið hjá okkar mönnum var í algjöru lágmarki. Jones og Nunez komu inná eftir tæpan klukkutíma, Curtis átti gott skot sem var samt nánast beint á Pope, og það var eiginlega fyrsta alvöru tilraunin hjá okkar mönnum. Gakpo kom svo inná og er enn greinilega ekki kominn í rytma. Svo komu Elliott og Chiesa inná og það voru þeir sem sköpuðu þessa litlu von sem við höfðum með því að minnka muninn í 1-2 í uppbótartíma, tók reyndar alveg rúmar 2 mínútur að finna út að Chiesa var ekki rangstæður eins og aðstoðardómarinn hafði upphaflega dæmt. En þrátt fyrir þessa líflínu þá sköpuðu okkar menn ekkert af viti það sem eftir lifði uppbótartíma og því fór sem fór.
Það verður svo að minnast aðeins á árásina sem Joelinton átti á Elliott á síðustu mínútu uppbótartímans, en fékk ekki einusinni gult fyrir. Skandall. En breytti n.b. engu um úrslitin.
Hverjir stóðu sig vel?
Chiesa kom ferskur inn af bekknum. Kelleher átti góða vörslu og kom í veg fyrir að staðan yrði 0-3. Svo voru Konate og Virgil öflugir, en máttu sín lítils. Szoboszlai var duglegur, en ekki mjög áhrifaríkur. Quansah var líklega að spila nokkurnveginn á pari, og Robbo sömuleiðis.
Hvað hefði mátt betur fara?
Eiginlega allt. Líklega hefði mátt stilla upp algjörlega öðru byrjunarliði. Jota átti sinn versta leik, Salah var heppinn með það hvað Jota var skelfilegur því annars hefðum við talað um hvað Salah var ósýnilegur í leiknum. Það kom ekkert út úr Díaz. Miðjan var ekki með á löngum köflum, Grav var að eiga einn af sínum verstu leikjum fyrir félagið, og áhyggjuefni hve oft upp á síðkastið það er raunin. Mac Allister hefur oft verið betri.
Umræðan eftir leik
Sko, ef okkar menn ná nú að tryggja sér titilinn í apríl og maí, þá munum við gleyma þessu tapi mjög fljótt. En það hefði verið mjög gaman að ná í eina auka dollu. Svo verður ekki og við bara óskum Newcastle til hamingju með bikarinn, þeir voru klárlega betri í dag.
Nú þarf að sjá hvernig hópurinn nær að safna kröftum – bæði líkamlega og andlega. Vissulega eru margir að fara með landsliðunum sínum núna á næstu dögum, þá er bara að krossa fingur og vona að menn komi heilir til baka. Fyrsta helgi eftir landsleikjahlé er svo bikarhelgi, svo það er pása þá. Hugsa að það sé jákvætt frekar en neikvætt.
Við þökkum líka fyrir að í næsta leik sem Salah spilar fyrir Liverpool þá verður Ramadan lokið, svo þá má hann borða yfir daginn. Ég vil meina að þetta hafi áhrif á orkustigið hjá honum.
Næstu verkefni
Það er deildartitill sem þarf að vinna. Everton á Anfield miðvikudaginn 2. apríl, Fulham úti helgina þar á eftir, West Ham heima helgina þar á eftir. Í öllum þessum leikjum þarf liðið að mæta mun betur stemmt heldur en það hefur gert síðustu leiki.
Það er einfaldlega ekki í boði að missa dampinn núna á lokasprettinum!