04. nóvember, 2006
Okkar menn unnu í dag auðveldasta sigur tímabilsins, 2-0 gegn Reading á Anfield, og náðu fyrir vikið Everton að stigum í deildinni. Þessi sigur var ekki endilega auðveldur af því að liðið væri að leika frábærlega. Liðið var að leika vel, en sigurinn var fyrst og fremst auðveldur vegna þess hversu arfaslakt Reading-liðið var í dag.
Rafa gerði tvær breytingar á liðinu sem vann Bordeaux í vikunni. Luis García hlaut hnjask gegn Bordeaux og missti því af í dag, á meðan Rafa ákvað að hvíla Momo Sissoko en ef hann hefði fengið spjald í dag hefði hann verið í banni gegn Arsenal um næstu helgi. Í þeirra stað komu þeir Bolo Zenden og Jermaine Pennant inn í liðið, sem leit svona út:
Reina
Finnan - Carragher - Hyypiä - Riise
Pennant - Gerrard - Alonso - Zenden
Crouch - Kuyt
Bekkur: Martin, Agger, Sissoko, Gonzalez, Fowler.
Fyrri hálfleikurinn var mjög fínn. Okkar menn voru með öll völd á vellinum frá fyrstu spyrnu og þetta virtist aðeins vera spurningin um það hvaðan fyrsta markið kæmi. Við þurftum ekki að bíða lengi, því strax á fjórtándu mínútu gaf Steven Gerrard boltann hátt inn í teiginn þar sem Peter Crouch stökk upp í baráttunni við Sonko, varnarmann Reading og Hahnemann markvörð þeirra. En í stað þess að skalla að marki eins og þeir héldu skallaði hann boltann til hliðar þar sem Dirk Kuyt kom aðvífandi og skoraði í tómt markið.
Eftir þetta óðu okkar menn í færum og þar var Kuyt yfirleitt á endanum á góðu spili liðsins, og í raun má segja að Kuyt hafi verið klaufi að skora ekki fleiri mörk í fyrri hálfleik. En á endanum var staðan í hálfleik 1-0 og var sá munur síst of mikill.
Hafi fyrri hálfleikur verið skemmtilegur þá var sá síðari að sama skapi hundleiðinlegur. Okkar menn voru hálf andlausir framan af og virtust bíða eftir að Reading gerðu eitthvað, kæmu með eitthvað svar við forystu Liverpool. Það gerðist þó ekki og grútlélegt Reading-liðið gat eiginlega bara horft á þegar Crouch skallaði bolta að marki á 71. mínútu. Hahnemann varði skallann en hélt boltanum ekki og Kuyt - nema hver? - tók frákastið og innsiglaði sigur okkar manna.
Rafa skipti svo Zenden og Crouch útaf fyrir Gonzalez og Sissoko og undir lokin tók hann Kuyt útaf fyrir Fowler - sannkölluð heiðursskipting að hætti Anfield, þar sem markahetja dagsins var hylltur með fagnaðarópum og enn stærri hetja var boðinn velkominn á völlinn. Fowler fékk svo gott færi undir lok leiksins en náði ekki góðum skalla að marki og því lauk leiknum með 2-0 sigri Liverpool.
MAÐUR LEIKSINS: Dirk Kuyt. Ekkert flókið við það - hann skoraði bæði mörk dagsins, var sívinnandi út um allan völl og virtist fá meirihlutann af færum liðsins í dag. Gerrard og Alonso voru feykisterkir á miðjunni (Zenden og Pennant fundu sig hins vegar því miður ekki) og Crouch lagði upp bæði mörkin með sterkum sköllum, á meðan vörnin og Pepe Reina í markinu áttu frekar náðugan dag. En Kuyt bar einfaldlega höfuð og herðar yfir alla aðra leikmenn á vellinum í dag.
Fyrir leikinn spáði ég því að við myndum vinna 3-0 sigur og að Kuyt myndi skora sína fyrstu þrennu. Það gekk næstum því eftir en ég geri mig sáttan með tvennu frá hollenska meistaranum … í bili.
Það er allavega ljóst að Kuyt - sem er nú kominn með fimm mörk í Úrvalsdeildinni - byrjar feril sinn á Anfield feykivel og við getum hlakkað til að sjá meira til hans.