22. október, 2006
Smásól í niðamyrkri ...
Þið verðið að fyrirgefa, en ég einfaldlega gat ekki hugsað mér að hafa þessa leikskýrslu og Scholes fagnandi efst á síðunni lengur en einn dag. Sunnudagurinn er feykinóg fyrir slíka hörmungarsjón, þannig að mig langaði til að leyfa einhverju öðru að taka á móti lesendum síðunnar þegar þeir vakna og “fara hringinn” á netinu í fyrramálið.
Ef við gleymum umræðunni um lélegt gengi hingað til í smástund, þá langaði mig til að varpa fram smá framtíðarspá. Liðið okkar hefur verið að spila mjög illa á útivöllum í Úrvalsdeildinni það sem af er tímabili, en það vekur athygli mína að fram að jólum mun liðið aðeins spila fjóra útileiki í Úrvalsdeildinni, á meðan það spilar heila sjö heimaleiki á sama tíma. Þá vekur það einnig athygli mína að af þessum fjórum útileikjum eru þrír gegn liðum í neðri hluta deildarinnar og sá fjórði gegn Arsenal, en þá verðum við líka búnir með fimm erfiðustu útileikina á öllu tímabilinu í miðjum nóvember.
Leikirnir sem eru framundan fram að jólatörninni líta svona út:
Reading (deildarbikar) - heima
Aston Villa (Úrvalsdeild) - heima
Bordeaux (Meistaradeild) - heima
Reading (Úrvalsdeild) - heima
Arsenal (Úrvalsdeild) - ÚTI
M’brough (Úrvalsdeild) - ÚTI
PSV (Meistaradeild) - heima
Man City (Úrvalsdeild) - heima
Portsmouth (Úrvalsdeild) - heima
Wigan (Úrvalsdeild) - ÚTI
Galatasaray (Meistaradeild) - ÚTI
Fulham (Úrvalsdeild) - heima
Charlton (Úrvalsdeild) - ÚTI
Watford (Úrvalsdeild) - heima
Þetta eru leikirnir okkar frá og með deginum í dag og fram til Þorláksmessu, þegar okkar menn taka á móti Watford. En af hverju er ég að þylja þetta upp, spyrja menn kannski?
Jú, af ákveðinni ástæðu. Okkar menn hafa staðið sig vel á útivelli í Meistaradeild allt síðan Benítez tók við, þannig að ég hef ekki miklar áhyggjur af útileiknum gegn Galatasaray. Auk þess bendir margt til að okkar menn geti jafnvel verið búnir að tryggja sér sigur í riðlinum áður en að þeim leik kemur.
Þá eru eftir þessir fjórir útileikir í deildinni. Arsenal, Middlesbrough, Wigan og Charlton.
Við höfum fjóra heimaleiki áður en kemur að leiknum við Arsenal og að mínu mati ætti aðeins einn þeirra að vera tvísýnn. Aston Villa hafa ekki enn tapað leik í deildinni og eru sem nýtt lið undir stjórn Martin O’Neill, og því er erfitt að þykjast öruggur um sigur í þeim leik en við ætlum okkur það nú samt á Anfield. Sigur í hinum þremur leikjunum - tveimur gegn Reading og einum gegn Bordeaux - er algjör skylda og að mínu mati væri allt annað skandall. Þannig að liðið er í ansi góðum séns á að ná fjórum sigurleikjum í röð á Anfield áður en það heimsækir Arsenal.
Með öðrum orðum, þá ætti liðið að geta í fyrsta sinn í vetur farið í útileik með blússandi sjálfstraust.
Nú, gangi leikurinn gegn Arsenal vel (jafntefli eða sigur, bara ekki enn eitt kraftlausa helvítis tapið) og haldi liðið áfram á sigurbraut á heimavelli er ég nokkuð bjartsýnn á að Middlesbrough, Wigan og Charlton ættu ekki að vera mikil fyrirstaða. Það er getumunur á þeim þremur liðum og okkur, og þótt auðvitað geti allir unnið alla í Úrvalsdeildinni þá ætlum við okkar mönnum að vera komnir á nógu gott skrið til að klára allavega tvo af þessum þremur útileikjum með sigri, rétt eins og í fyrra.
En sem sagt, um jólin hefst svo örlítið erfiðara prógram þar sem liðin í efri helmingnum koma hvert á fætur öðru í heimsókn á Anfield en fram að því eru fjórtán leikir, þar af níu á heimavelli, og því finnst mér ekkert til of mikils ætlast að liðið sé taplaust fram að jólum og búið að vinna jafnvel tíu leiki af fjórtán á þessum tíma.
Hvað finnst mönnum? Útileikjahrinan gegn erfiðum liðum er búin í bili, er ástæða til smá bjartsýni mitt í þunglyndinu vegna þeirra leikja sem eru framundan? Eða er Rafa aumingi og þessir leikmenn ekki hæfir til að vinna B-lið Gróttu? Endilega … ræðum eitthvað annað en þennan djöfuls viðbjóð sem undanfarnar vikur hafa verið.