22. október, 2006
Okkar menn töpuðu í dag fyrir manchester united
á Old Trafford, 2-0, og má að vissu leyti segja að þar með hafi titilbaráttunni endanlega lokið. Það er auðvitað ennþá góður möguleiki tölfræðilega séð á að okkar menn geti náð toppliðunum að stigum - 11 stig skilja að okkur og Chelsea/United og 90 stig eru enn eftir í pottinum - en það er bjartsýni að ætla að ná öðru þessara liða að stigum yfir veturinn, algjört brjálæði að þykjast ætla að ná þeim báðum. Líkurnar á því að bæði manchester united
og Chelsea tapi niður ellefu stiga forskoti á okkur eru nánast engar, því miður.
Byrjunarliðin voru sem hér segir. Fyrst, lið heimamanna:
Van der Sar
Neville - Ferdinand - Vidic - Evra
Fletcher - Carrick - Scholes - Giggs
Rooney - Saha
Bekkur: Kuszczak, Brown, O’Shea, Ronaldo, Solskjær.
Og lið okkar manna í dag:
Reina
Finnan - Carragher - Hyypiä - Riise
Gerrard - Alonso - Sissoko - Gonzalez
García
Kuyt
Bekkur: Dudek, Paletta, Warnock, Pennant, Crouch.
Paul Scholes og Rio Ferdinand skoruðu mörkin í sitt hvorum hálfleiknum, en bæði mörkin urðu til vegna fádæma aulaskaps og sinnuleysis í vörn okkar manna. Á hinum endanum voru okkar menn einfaldlega getulausir.
Ég hreinlega nenni ekki að endurtaka allt það sem við höfum þegar sagt eftir þrjá tapleiki gegn erfiðum liðum á útivelli í vetur. Þess í stað bendi ég á leikskýrslur þar sem þetta hefur allt verið sagt áður: 3-0 fyrir Everton - 1-0 fyrir Chelsea - 2-0 fyrir Bolton.
Þetta eru einfaldlega staðreyndirnar. Af því að við förum til Everton og látum negla okkur, af því að við förum til Bolton og látum vaða yfir okkur, af því að við förum til Chelsea og stjórnum leiknum en erum samt bitlausir og þeir hirða stigin, af því að við förum til Manchester og látum erkifjendurna vinna okkur svo til áreynslulaust. ÞESS VEGNA eru Chelsea, Arsenal og manchester united
með betri lið en við í dag.
Það er einfaldlega staðreynd sem við verðum að horfast í augu við. Menn voru að vonast til að á þriðja tímabilinu undir stjórn Rafael Benítez yrði liðið orðið nógu sterkt til að geta barist um titilinn en raunin er alls ekki svo góð. Þetta lið okkar á einfaldlega langt í land ennþá, hverju svo sem um er að kenna. Menn eru að leika illa, liðið þjáist af skorti á sjálfstrausti og menn virðast ekki alveg vita hvaða hlutverkum þeir eiga að gegna á vellinum. Þar að auki virðist þjálfarinn vera að ganga of langt í róteringunni - Alex Ferguson er eini þjálfarinn í deildinni sem hefur gert fleiri mannabreytingar á milli leikja í níu deildarleikjum en við, en hann hefur þó alltaf haldið tryggð við þá sem eru að spila hvað best, á meðan Crouch var enn og aftur settur á bekkinn að ástæðulausu í dag - og fyrir vikið eykst óvissan og minnkar sjálfstraustið á meðal leikmanna.
Það þarf ansi margt að lagast til að þetta lið okkar geti barist um titilinn. Þessu tímabili má vel bjarga, til að mynda erum við núna búnir með alla erfiðustu útileikina (og eigum Arsenal á Emirates Stadium eftir þrjár vikur) og því er full ástæða til að sjá liðið loksins ná sér á almennilegt flug fram á vorið án þess að lenda nokkurn tímann í toppliði á útivelli, þannig að ég er ekki farinn að örvænta um sæti okkar meðal fjögurra efstu eða pláss í Meistaradeildinni að ári. Og auðvitað eru ennþá þrír aðrir bikarar til að berjast um; Meistaradeildin og tvær bikarkeppnir, en við verðum að sætta okkur við að sigla inn í sautjánda árið án sigurs í efstu deild Englands.
Svo einfalt er það nú bara.
Uppfært (Einar Örn): Þar sem ég hef verið á ferðalagi þá hef ég lítið tjáð mig á þessari síðu, en núna bara verð ég: Ég ætlaði upphaflega að fara að ráði Kristjáns og sleppa því að horfa á þennan leik, því ég var nokkuð viss um tap. Ætlaði að vera staddur í rútu á meðan að leiknum stæði, svo ég myndi ekki frestast.
En ég fékk ekki rútumiða á réttum tíma, þannig að freistingin var of mikil.
Ég á varla til orð til að lýsa þessari hörmung.
Voru Sami Hyypia og Xabi Alonso á launum hjá manchester united
í þessum leik? Hversu oft gáfu þeir boltann frá sér til manchester united
manna? Hversu margar sendingar voru hnitmiðaðar beint á manchester united
leikmann? Og það er ekki einsog þeir hafi verið einir, því ekki voru menn einsog Momo og Garcia betri.
Þetta var algjörlega bitlaust, það var engin barátta í liðinu og manchester united
voru einfaldlega betri á öllum sviðum, jafnvel þótt að Rooney hafi lítið sýnt og Ronaldo ekki einu sinni með. Kuyt fékk lítinn sem engan stuðning, kantspilið var gjörsamlega ómögulegt (vissuð þið að Garcia var inná allan tímann?!!!) og þrátt fyrir að við værum með 3 miðjumenn á móti 2, þá breytti það engu.
Steve McMahon, sem er einn af sérfræðingum ESPN í Asíu var álíka brjálaður og ég í leikslok. Þegar hann var spurður: “Hvað núna fyrir Liverpool?”, þá kom hann með ráð sem ég er nokkuð sammála:
VELJA SAMA HELVÍTIS FOKKNIG LIÐIÐ TVO LEIKI Í RÖÐ
…og jafnvel lengur. Hætta þessu bulli, hætta að setja EINA MANNINN SEM SKORAR á bekkinn. Þetta er einfalt. Rafa þarf að hætta að spara menn svo þeir verði í góðu formi í maí. Þetta tímabil er að glatast Í OKTÓBER. Hann verður að velja besta liðið leik eftir leik. Að mínu mati ætti það að vera svona:
Reina
Finnan - Carragher - Agger - Riise
Pennant - Gerrard - Alonso - Garcia
Crouch - Kuyt
Prófa þetta, hætta þessum endalausu breytingum. Setja Gerrard á skotæfingu, segja Alonso að reyna að rifja það upp fyrir okkur af hverju við héldum því einu sinni fram að við værum með bestu miðju í Evrópu.
Leyfa Crouch og Kuyt að vera saman frammi, hætta þessu rugli varðandi Crouch. Setja Agger inn og leyfa honum og Carra að finna sig saman.
Fyrir nákvæmlega einu ári skrifaði ég þessa leikskýrslu eftir tap gegn Fulham. Svo ég vitni í sjálfan mig:
Við erum í 12 sæti í ensku úrvalsdeildinni. Við höfum leikið 8 leiki, unnið 2, tapað 2 og gert 4 jafntefli. Úr 8 leikjum erum við með 10 stig. ALLS EKKI NÓGU GOTT!
Í dag höfum við leikið 9 leiki í deildinni, unnið 3, gert 2 jafntefli og tapað fjórum. Við erum með 11 stig eftir 9 leiki og höfum skorað 9 mörk í þessum 9 leikjum á meðan við höfum fengið á okkur 11 mörk. Þetta er fokking ótrúlegt.
11 stig eftir 9 leiki, markatalan 9-11. Þetta er grátlegt.
Og í leikskýrslunni fyrir nákvæmlega ári skrifaði ég eftirfarandi:
Ég er að missa trúna. Svo einfalt er það. Ég er hreinlega að missa trúna á að Rafael Benitez sé rétti maðurinn fyrir Liverpool. Ég mun seint efast um að hann sé rétti maðurinn til að stýra Liverpool í Evrópukeppnum. Eeeen, alveg einsog sumir frábærir leikmenn finna sig ekki í enska boltanum, þá er að mínu mati vel hugsanlegt að sumir frábærir þjálfarar finni sig ekki í enska boltanum. Kannski er Rafael Benitez einn af þeim.
Rafa sannaði sig að mínu mati eftir Fulham leikinn, sem reyndist vera lægsti punkturinn í fyrra. Ég veit að auðvitað væri það engin lausn að breyta um þjálfara, en það verður eitthvað að breytast. Við getum ekki horft uppá svona spilamennsku. Við getum ekki sætt okkur við að við höfum skorað eitt mark á útivelli og það gegn Sheffield United! Við getum ekki sætt okkur við að hafa tapað fjórum leikjum á útivell í röð með markatölunni 0-8!
Eitthvað verður að breytast. Það er ekki hægt að bjóða okkur uppá svona hörmung.