18. febrúar, 2006
HEFND
Mikið var þetta nú sætt. Fjórum vikum eftir að manchester united
unnu óverðskuldaðan sigur á Liverpool í ensku deildinni og Gary Neville fagnaði einsog fáviti, þá tókst okkar mönnum að hefna sín á Anfield í dag með að slá manchester united
útúr FA bikarnum.
manchester united
eru þar með bæði dottnir útúr Meistaradeildinni og enska bikarnum og geta aðeins huggað sig í deildarbikarnum, sem aðdáendum manchester united
leiddist nú ekki að gera lítið úr á árum áður.
Við erum því búnir að vinna bæði Arsenal og manchester united
á Anfield á innan við viku. Það er FRÁBÆR árangur. Og Liverpool er komið í 8 liða úrslit enska bikarsins.
Allavegana, forsmatriðin: Rafa stillti svona upp:
Reina
Finnan - Hyypiä - Carragher - Riise
Gerrard - Sissoko - Hamann - Kewell
Morientes - Crouch
Þetta kom nú ekki mikið á óvart, þar sem að Alonso var meiddur. Didi kom þá inní liðið í hans stað og Crouchy kom í stað Fowler frammi.
Fyrri hálfleikurinn var nánst eign Liverpool. Við vorum betri á öllum sviðum leiksins. Þar skipti einna mestu máli að Momo Sissoko og Didi Hamann átu hreinlega þá Fletcher og Giggs á miðju Man U. Yfirburðirnir á miðjunni gerðu það að verkum að manchester united
sköpuðu ekkert og Rooney og Van Nilsteroy fengu varla að sjá boltann.
Liverpool jók smáma saman pressuna. Van der Saar varði á ótrúlegan hátt frá Kewell og Liverpool skapaði sér nokkur ágæt færi. Á 19. mínútu fékk svo Liverpool hornspyrnu, sem var tekin stutt. Steve Finnan átti svo frábæra sendingu inná Peter Crouch, sem átti fullkominn skalla í stöngina inn, óverjandi fyrir Van der Saar.
Liverpool hélt svo áfram að dóminera út hálfleikinn og hefðu getað bætt við öðru marki. Liverpool átti m.a. að fá víti þegar að Ryan Giggs braut á Harry Kewell innan vítateigs, en dómarinn dæmdi að brotið hefði átt sér stað fyrir utan teig, sem var bölvuð vitleysa.
Í seinni hálfleik breytti Demento aðeins um taktík, Shrek fór inná miðjuna á meðan að Louis Saha spilaði frammi með Van Nilsteroy. Við þetta batnaði leikur manchester united
aðeins og seinni hálfleikurinn var talsvert jafn.
Liverpool gáfu aðeins eftir á miðjunni og manchester united
pressaði aðeins meira, en það skipti litlu máli, þar sem að liðið skapaði sér engin færi. Pepe Reina þurfti t.a.m. nær aldrei að taka virkilega á í markinu. En auðvitað var maður dálítið stressaður yfir því að manchester united
myndi jafna, enda bætti dómarinn 8 mínútum við leikinn (vegna meiðsla Alan Smith, sem virtist meiðast mjög illa).
En Liverpool stóðst pressuna og miðverðirnir okkar réðu við allt, sem á þá kom. Liverpool átti í raun hættulegasta færið í seinni hálfleik þegar að Harry Kewell fékk boltann við markteig, en skaut í varnarman.
Maður leiksins: Sko, það eru nokkrir sem koma til greina. Momo og Didi voru frábærir inná miðjunni, Carragher og Hyypia voru virkilega sterkir í vörninni og Kewell var mjög ógnandi.
En ég verð að velja PETER CROUCH. Hann skoraði markið, sem tryggði okkur fyrsta sigur á manchester united
í 85 ár. Það er með hreinum ólíkindum. Markið hans var frábært og Vidic og Brown áttu í stökustu erfiðleikum með að ráða við hann.
Það er fátt skemmtilegra en að vinna manchester united
og því getur maður ekki verið annað en glaður. Erum núna komnir í 8 liða úrslit í bikarnum, 3 stigum frá öðru sæti í deildinni og eigum svo leik við Benfica í 16 liða úrslitum Meistaradeildarinnar á þriðjudaginn. Það er ekki mikið hægt að kvarta.