18. apríl, 2005
Jæja, þá er maður kominn heim eftir villta helgi í London. Sá því miður ekki leikinn á laugardag en horfði á mörkin og það sem menn á borð við Sam Allardyce, Phil Thompson og Warren Barton höfðu að segja á SkySports á sunnudaginn. Kom heim í gærkvöldi og var að enda við að horfa á upptöku af leiknum á spólu núna, og mig langaði að koma með nokkra punkta.
Til að byrja með, þá er ég búinn að lesa leikskýrsluna hans Einars og öll svörin þar þannig að ég er meðvitaður um hvað var svona helst rætt eftir leikinn á laugardag. Þá held ég að það hafi hjálpað mér að hafa vitað úrslitin og séð mörkin & helstu færin í leiknum þegar ég horfði á hann í heild sinni áðan, þar sem ég gat haft gætur á ákveðnum atriðum.
Einar, þetta er til þín: að gefa í skyn að Dudek hefði átt að getað varið skot Edmans er út í hött! Edman skoraði á laugardag það sem ég vill meina að sé mark ársins í deildinni í ár, allavega flottasta langskot vetrarins á Englandi. Hann var 40 metrum frá marki, negldi honum af öllu afli að fjærhorninu og lengi vel virtist boltinn stefna hátt yfir. Á einhvern ótrúlegan hátt tók hann svo dýfu - svipað og aukaspyrna Roberto Carlos gegn Frökkum - og hafnaði í bláhorninu. Það er ekki til sá markvörður í heiminum sem hefði getað varið þessa spyrnu og því finnst mér rangt að skeyta skapi sínu á Dudek.
Mauricio Pellegrino. Átti. Mjög. Slakan. Leik. Eftir gagnrýnina sem ég heyrði á hann á Sky í gær og í leikskýrslu Einars tók ég sérstaklega eftir hans leik. En vitiði hvað? Jamie Carragher var líka slappur, það verður að segjast. Hann hefur oft leikið betur, og þótt Pellegrino hafi sýnt slaka tilburði í öðru marki Tottenham þegar hann hleypti Kanoute upp í hornið án mótstöðu, þá var Carra algjörlega úti á þekju í miðjum teignum. Hann var með Robbie Keane en gerði síðan stærstu - og algengustu - mistök varnarmanna: hann horfði á boltann, og ‘gleymdi’ manninum sem hann var að dekka. Boltinn kom hár fyrir, yfir Carra og beint á kollinn á óvölduðum Robbie Keane. Mark. Ekki Jerzy Dudek að kenna heldur Mauricio Pellegrino og Jamie Carragher.
Mörk Fernando Morientes gegn Charlton og Fulham tala sínu máli. Ferill hans talar sínu máli. Stoðsending hans gegn Chelsea í deildarbikarnum talar sínu máli. En ég tek fyllilega undir það að hann þarf að skora mark sem allra, allra fyrst! Ruud van Nistelrooy kom inn úr meiðslum og átti erfitt með að skora sitt fyrsta mark, en það tókst loks hjá honum í gær gegn Newcastle. Og svo skoraði hann annað í sama leik. Og mun eflaust skora annað í næsta leik. Þegar stíflan brestur, þá brestur hún jafnan með látum. Morientes þarf að fara að gera sprungur í sína stíflu strax í næsta leik, bæði sjálfs síns vegna og liðsins. Það verður gaman að sjá hann og Baros saman gegn Portsmouth á miðvikudag, með Cissé reiðubúinn á bekknum.
Frank Lampard hvað? Steven Gerrard hver? Patrick Viei-who? XABI ALONSO er besti miðjumaður deildarinnar! Og hana nú!
Sami Hyypiä er ekki að fara neitt í sumar. Ef Rafa gat gert Valencia að Spánar- og Evrópumeisturum með Carboni, 39 ára, í liðinu þá skulu menn alveg hafa það á hreinu að Sami - 31s árs gamall - á fullt erindi í liðið næstu árin ef hann heldur áfram að spila eins og hann hefur gert í síðustu 3-4 leikjum. Sá hafði gott af hvíldinni!
Harry Kewell og Josemi þurfa að dr*lla sér aftur inn í liðið, því að Steve Finnan og John Arne Riise þurfa nauðsynlega á sams konar hvíld og Sami fékk að halda. Þeir hafa verið frábærir í vetur en þeir halda þetta ekki út endalaust, ég hef áhyggjur af því að þeir verði of þreyttir til að klára tímabilið með sömu spilamennsku og þeir hafa sýnt hingað til.
Fyrir miðvikudaginn hefur Rafa úr eftirtöldum framherjum að velja: Fernando Morientes, Milan Baros, Djibril Cissé og Anthony Le Tallec. Fjórir leikmenn í eina eða tvær stöður. Það er langt síðan við höfum státað af einhverri breidd í framlínuna, síðustu mánuði hafa þeir spilað sem voru ómeiddir. En nú er komin samkeppni í þetta, þeir sem skora mest og spila best fá að byrja inná. Þannig á það að vera. Expect goals on Wednesday… 
Það er gott að vera kominn heim.
