Mjög gott viðtal við Djibril Cisse í The Mirror, þar sem hann talar um meiðslin, leikinn á móti Juventus og hvernig fótbrotið hefur breytt viðhorfi hans gagnvart fótbolta. Einhvern veginn hef ég þann grun að Djibril Cisse muni snúa aftur á næsta tímabili mun betri leikmaður en hann var fyrir fótbrotið, með mun betra viðhorf gagnvart fótbolta og Liverpool.

Viðbót (Kristján Atli): Það er náttúrulega frábært að lesa þetta viðtal og sjá viðhorf drengsins til “starfs” síns. Ég hef fylgst með Cissé lengi, lengur en flestir, og hlakkað til að sjá hann hjá Liverpool alveg ótrúlega lengi. Síðasta haust rættist það loksins og mér fannst hann óneitanlega sýna getu og hæfileika til að geta orðið eitthvað svakalegt fyrir liðið.

Hins vegar fannst mér hann enn vera óreyndur hvað skapið varðaði, hann var óþolinmóður í haust og alltaf fljótur að pirra sig á kringumstæðum. Sérstaklega fannst honum erfitt að vinna með Milan Baros - við vissum alltaf að það þyrfti að gefa þeim tveim tíma til að ná saman en Cissé var alltof fljótur að láta ‘þröngsýni’ Milans fara í taugarnar á sér og mér fannst það koma niður á leik þeirra beggja. Enda var Rafa farinn að nota bara annan þeirra í einu áður en Cissé meiddist.

En í dag virðist Cissé hafa haft nægan tíma til að hugsa um knattspyrnu, um sig og sína spilamennsku og ég vona að hann snúi ekki aðeins aftur með alla sína getu og sína hæfileika ósnerta, heldur einnig með meiri þolinmæði og betra viðhorf. Ég trúi því ennþá að Cissé sé, og muni verða, okkar framherji #1 næstu árin.

Snilld. Kvöldið í kvöld getur ekki komið nógu fljótt!