18. febrúar, 2005
Nú eru fjórir dagar þangað til Liverpool spila sinn mikilvægasta leik í heil þrjú ár í Evrópukeppni á Anfield. Mótherjarnir að þessu sinni eru þýska liðið Bayer Leverkusen, sem við munum eftir frá því fyrir þremur árum. Þá unnum við þá 1-0 á Anfield en töpuðum síðan 4-2 á Bay Arena í Leverkusen og féllum út úr keppni. Þannig að við eigum harma að hefna gegn þessu liði í þetta sinn.
Eftir að Ríkissjónvarpið ákvað að hætta sýningum á þýska boltanum þá hefur maður lítið sem ekkert séð til deildarkeppninnar þar í landi í vetur, og er það miður þar sem svo virðist sem deildin þar í landi sé æsispennandi. Þegar þetta er skrifað eru 21 umferð búnar og Bayern Munchen og Schalke eru saman á toppnum, með 41 stig hvor. Ríkjandi meistarar Werder Bremen eru þar næstir með 37 stig og síðan koma Herta Berlín í fjórða sætinu með 36 stig. Stuttgart og Bayer Leverkusen eru síðan saman í 5.-6. sætinu með 35 stig, sex stigum frá toppnum, og ljóst er að Leverkusen-menn eiga langa baráttu fyrir höndum að komast aftur í Meistaradeildina að ári. Þeir eru því ekkert ósvipað staddir í sinni deild og við erum í okkar.
Í Meistaradeildinni hafa Leverkusen-menn hins vegar farið á kostum í vetur. Þeir unnu sinn riðil nokkuð örugglega, þar sem hæst bar 3-0 stórsigur á stórliði Real Madríd í Leverkusen. Þá náðu þeir 0-0 jafntefli við Madríd á útivelli og unnu svo m.a. báða leiki sína við Roma frá Ítalíu - en í sigrinum í Rómarborg skoraði Dimitar Berbatov eitt allra flottasta mark sem ég hef séð skorað í langan tíma.
Þeir sem þurfa að rifja upp hver Dimitar Berbatov er, þá skoraði hann gegn okkur í útileiknum fyrir þremur árum, auk þess sem hann skoraði bæði mörkin í 2-0 sigri Búlgara á Íslendingum á Laugardalsvellinum í september sl. Að mínu mati er Berbatov einn besti ungi framherjinn í Evrópu í dag: hann skoraði einhver 4-5 mörk í riðlinum þeirra í Meistaradeildinni í haust og hefur til þessa skorað 14 mörk í 21 leikjum fyrir Leverkusen í þýsku Búndesligunni. Þannig að þótt þeir séu gerólíkir leikmenn held ég að það megi alveg hugsa sér Berbatov sem þeirra Baros, sá sem þeir treysta á til að skora mörkin.
Reyndar er helsti styrkleikur Leverkusen bara sóknarleikurinn almennt. Auk Berbatov skarta þeir tveim frábærum framherjum til viðbótar: Brasilíumaðurinn Franca er kannski frægari fyrir villtan hárvöxt en fótbolta en hann er engu að síður búinn að skora 16 mörk fyrir þá í deildinni í vetur, sem er ekki slæmt fyrir þriðja kost í framherjastöðuna. Þeirra annar framherji, og sá sem er reglulega við hlið Berbatov í framlínunni, heitir Andrej Voronin og er Rússi. Hann er búinn að skora 14 mörk eins og Franca. Ég veit ekki til þess að neinn þessara þriggja sé meiddur, þannig að ljóst er að varnarmenn okkar munu hafa nóg fyrir stafni gegn Leverkusen í næstu viku.
Að öðrum kosti er vörnin þeirra stærsti kostur. Þar eru margir fjölreyndir menn sem við könnumst vel við frá því fyrir þremur árum. Fyrirliðinn Jens Nowotny er margreyndur þýskur landsliðsmaður, Diego Placente er einnig reyndur bakvörður og Brasilíumaðurinn Roque Júnior, sem var hræðilegur með Leeds í fyrra og AC Milan árið þar áður, er víst að spila eitt sitt besta tímabil á ferlinum í vetur fyrir Leverkusen. Hann þarf að fylla í stórt skónúmer, þar sem hann kom til liðsins í stað snillingsins Lúcio sem fór til Bayern Munchen síðasta sumar.
Á miðjunni hafa þeir síðan tappa eins og Carsten Ramelow, Clemens Fritz og Marko Babic til að stjórna umferðinni á meðan kantmennirnir Bernd Schneider og Robson Ponte hafa verið skæðir í vetur. Þannig að þetta lið er mjög vel balancerað og er held ég almennt talið miklu líklegra en Liverpool í þessu einvígi.
Hvaða möguleika eigum við þá?
Að mínu mati felst lykillinn að því að sigra þetta Leverkusen-lið í því að gera lítið úr sóknarhættu þeirra. Ef okkur tekst að stöðva framherjana þeirra og sóknarmiðjumennina - þá sérstaklega Bernd Schneider sem er mjööög góður - þá förum við langa leið með að sigra þetta lið. Ég á von á því að við náum að hafa stjórn á þeim á Anfield, þótt Gerrard vanti á miðjuna, en það verður því mikið erfiðara að stöðva þá í Þýskalandi þar sem Bay Arena-völlurinn er þekktur fyrir mikla stemningu. Leverkusen-menn spila jafnan betur á heimavelli og verða stórhættulegir þar.
Fyrir þremur árum unnum við þá 1-0 í fyrri leik á Anfield, sem margir myndu eflaust sætta sig við í dag. Það er fínt að halda hreinu á heimavelli og að fara með sigur í seinni leik. En þá fengum við á okkur heil 4 mörk í seinni leiknum, eitthvað sem einfaldlega má ekki gerast í þetta sinn ef við ætlum okkur áfram. Ég mun hita betur upp fyrir leikinn eftir helgina en ég verð að viðurkenna að ég hlakka til að sjá þetta einvígi - ég spái því að þeir mæti með varnaruppstillingu á Anfield og freisti þess að Berbatov & Co. nái að lauam inn einu marki. Þannig að í næstu viku gætum við verið að pressa mikið og reyna að skora mark/mörk til að eiga í veganesti fyrir útileikinn. Á Bay Arena-vellinum býst ég síðan við styrjöld, þar sem þeir munu mæta af fullum sóknarþunga og reyna að kála okkur með frábærum sóknarmönnum og mörgum mörkum - eins og Real Madríd fengu að reyna í haust.
Mig hlakkar bara til næstu viku. 16-liða Úrslit Meistaradeildar Evrópu er ekki eitthvað sem við ættum að taka sem sjálfsagðan hlut og því verður gaman að sjá okkar menn spreyta sig á þessari prófraun.