16. janúar, 2005
Eftir töpin gegn Chelsea og manchester united
nú á fyrri hluta janúarmánaðar held ég að það sé rétt að huga aðeins að þeirri spurningu sem mér finnst brenna hvað helst á huga mér: Erum við með nógu góðan hóp til að sigra deildina? Og ef ekki, hversu mikið vantar uppá?
Ég ætla að kíkja aðeins á hópinn okkar eins og hann er í dag og týna til þá leikmenn sem ég tel vera nógu góða til að spila með sigurliði í ensku Úrvalsdeildinni. Hér tel ég aðeins til þá leikmenn sem ég held að 99% aðdáenda Liverpool myndu vera sammála um að væru í sigurklassa. Aðra flokka ég sem annað hvort “óákveðna” eða “ekki nógu góða”. Til samanburðar ætla ég að líta aðeins á hópinn hjá Chelsea, sem eru í fullri hreinskilni með sterkasta hópinn í Evrópu í dag að mínu mati, þótt þeir séu ekki endilega með sterkasta 11-manna byrjunarliðið.
En hér er allavega mitt mat á hópnum okkar. Endilega tjáið ykkur síðan ef þið viljið bæta einhverju við, eða eruð ósammála á einhvern hátt.
MARK: Enginn nógu góður hér, því miður.
VÖRN: Steve Finnan, Jamie Carragher, Sami Hyypiä, John Arne Riise.
MIÐJA: Steven Gerrard, Xabi Alonso, Harry Kewell.
SÓKN: Fernando Morientes, Milan Baros, Djibril Cissé, Florent Sinama-Pongolle.
ÓVISSIR: Djimi Traoré, Josemi, Mauricio Pellegrino, Stephen Warnock - Antonio Núnez, Luis García, Anthony Le Tallec, Igor Biscan, Alou Diarra, Dietmar Hamann, Darren Potter.
Hér er augljóst að mínu mati hvaða staða er sterkust. Ég tel til fjóra framherja einfaldlega af því að þeir eru nógu góðir, að mínu mati. Þrír þeirra eiga það sameiginlegt að hafa leikið í Evrópukeppnum, spila reglulega með sínum landsliðum og að hafa unnið markakóngstignir í einni eða fleiri deildum/stórmótum. Það finnast einfaldlega ekki margar betri framherjaþrennur í heiminum en Baros/Cissé/Morientes. Pongolle er ekki alveg á sama leveli og þessir þrír ennþá, en ég skora á menn að sýna mér betri og heilsteyptari 20-ára gamlan framherja í Evrópu. Þeir eru einhverjir, en fáir jafn góðir og Pongolle svona ungir. Hann er efnilegur.
Ef við lítum á aðrar stöður þá tel ég okkur vanta heimsklassamarkvörð. Dudek og Kirkland eru góðir, en það er ekki nóg. Snöggur samanburður við tvo aðalmarkverði Chelsea, AC Milan, Real Madríd, Juventus og Barcelona (svo að nokkur lið séu nefnd) sýnir það greinilega að okkur vantar a.m.k. einn heimsklassamarkvörð, ef ekki tvo. Þetta er vandamál sem verður að laga fyrir næsta tímabil.
Í vörninni erum við með að mínu mati fjóra menn sem eru nógu góðir og gætu þeir saman myndað vörn sem er að mínu mati nógu sterk til að byggja titiltímabil á. Þá eru nokkrir í óvissuflokknum, Traoré hefur t.d. verið frábær í vetur en á eftir að sanna að hann geti spilað svona í nokkur ár, að þetta sé varanlegt. Þá eru Pellegrino og Josemi of nýkomnir til Englands til að hægt sé að fella endanlegan dóm. Warnock hefur sýnt mikið efni en er enn óviss sem lykilmaður. Ef þrír af þessum fjórum reynast vera jafn góðir og þeir fjórir sem eru þegar nógu góðir, þá erum við komnir með ágætis varnarhóp. Þó vantar okkur enn meiri breidd í það svæði vallarins.
Á miðjunni tel ég til þrjá leikmenn sem við vitum að eru nógu góðir. Um hæfileika Gerrard og Alonso þarf ekkert að deila og þótt Kewell hafi átt slappt ár í fyrra þá vitum við nákvæmlega hvað hann getur. Og ég á von á að hann sýni okkur það þegar hann kemur inn úr meiðslum - vonandi hefur tíminn utan vallar gefið honum séns á að jafna sig andlega og líkamlega og hann snýr aftur endurnærður.
Þá vek ég athygli á því að ég tel til heila 7 miðjumenn undir “óvissu”. Þar eru t.d. Igor Biscan, sem mér finnst vera fyrirtaks varaskeifa fyrir Gerrard/Alonso en á enn eftir að sanna að hann geti borið miðjuna uppi yfir heilt tímabil ef þess þarf með. Hamann er besti varnarmiðjumaðurinn í hópnum okkar en hann er of einhæfur til að geta talist verið lykilmaður í meistaraliði. Þá eru Alou Diarra og Le Tallec í láni en gætu orðið lykilmenn í framtíðinni. Þá tel ég einnig til García og Núnez, sem eins og Josemi og Pellegrino eru búnir að vera hér of stutt til að við getum fellt stóradóm. Darren Potter hefur síðan sýnt efni sem minnir mig á ungan Steven Gerrard, þótt hann sé öllu sókndjarfari, og ég tel ágætis líkur á að hann geti orðið framtíðarmaður hjá okkur.
Í framlínunni erum við þegar með fjóra framherja sem eru “nógu góðir”, og hvað fimmta framherja varðar getum við ekki beðið um miklu betra en Neil Mellor (þar sem betri menn en hann myndu aldrei sætta sig við að vera fimmti kostur einhvers staðar). Sú staða er sú sem ég myndi ekki leggja neina áherslu á í sumar - nema bara leggja ofurkapp á að missa Baros ekki til Barcelona.
Þannig að hvað varðar leikmannakaup í framtíðinni held ég að tvær stöður hljóti að vera lykilatriði: markvörður og miðjumenn. Bara almennt miðjumenn.
Eftir hálft ár fara sumarkaupin í garð og ég er þess fullviss að þá verði full þörf á að kaupa einn heimsklassamarkvörð. Jafnvel tvo, ef Rafa kaupir ekki neinn í seinnii hluta janúarmánaðar. Miðjan og Vörnin gætu verið orðin í ágætis lagi, þar sem það eru svo margir leikmenn í óvissu-flokknum sem gætu reynst vera nógu góðir. Ef García, Núnez, Josemi, Warnock og Biscan reynast t.d. vel á seinni hluta tímabilsins gæti verið að þessar tvær stöður fái minna vægi í sumar. En markvarðarstaðan verður alltaf í forgangi, í ljósi þess að Kirkland og Dudek eru einfaldlega ekki af þeim klassa sem við viljum sjá.
Nú langar mig hins vegar að venda kvæði mínu í kross, og telja til þá leikmenn hjá CHELSEA sem ég myndi telja vera nógu góða til að bera uppi meistaralið:
MARK: Petr Cech, Carlo Cudicini.
VÖRN: Paulo Ferreira, Glen Johnson, John Terry, William Gallas, Ricardo Carvalho, Wayne Bridge.
MIÐJA: Frank Lampard, Claude Makélele, Joe Cole, Arjen Robben, Damien Duff, Scott Parker, Géremi.
SÓKN. Eiður Smári, Didier Drogba.
ÓVISSA: Robert Huth, Alexei Smertin, Jiri Jarosek, Tiago Mendes, Mateja Kezman, Mikael Forssell.
Nákvæmlega.
Hver er munurinn á þessum tveimur liðum, Liverpool og Chelsea? Hann ætti að vera augljós öllum sem kunna að lesa. Ef allir okkar leikmenn væru heilir, og allir þeirra leikmenn líka, þá gætum við stillt upp 11-manna byrjunarliði sem væri alveg nákvæmlega jafn gott og þeirra 11-manna byrjunarlið. Og þjálfarinn okkar er alveg jafn góður og þjálfarinn þeirra.
En tímabilið virkar ekki þannig. Toppliðin spila einhverja 50-60 leiki í fjórum keppnum yfir veturinn, og lenda því óumflýjanlega í meiðslum og leikbönnum sem geta haft áhrif á gengi liðsins. En af hverju hafa Chelsea þá ekki misst flugið í allan vetur?
Einfalt. Af því að þeir eru með miklu, miklu, miklu, miklu betri breidd heldur en við. Sumir myndu segja að það sé afleiðing þess að þeir hafi eytt rúmum 200m-punda í leikmenn síðan sumarið 2003, en við höfum ekki eitt mikið minni peningum en þeir síðustu fimm árin. Ef leikmenn á borð við Bruno Cheyrou, Salif Diao, El-Hadji Diouf, og aðrir fleiri hefðu staðið undir væntingum gætum við í dag státað af miklu betri breidd en við höfum núna. Arsenal hafa eytt miklu minna en við í leikmenn síðustu 5 ár en hafa samt meiri breidd en við. Þannig að peningar eru ekki nógu góð ástæða.
Þið takið eftir því að ég tel upp leikmenn sem eru “óvissa” hjá Chelsea, og menn sem eru nógu góða, en að mínu mati er enginn einn einasti leikmaður hjá Chelsea í dag sem er augljóslega ekki nógu góður til að spila fyrir topplið. Hjá okkur í dag eru nokkrir: Salif Diao, Bruno Cheyrou, El-Hadji Diouf, Stephane Henchoz (fyrir 3 árum hefði hann verið nógu góður), Vladimir Smicer (nær bara að spila í 2 mánuði á ári, í alvöru! Hann er verri en Kirkland með meiðslin), Chris Kirkland (sjá Smicer) og Jerzy Dudek.
Þessir leikmenn hafa kostað pening á undanförnum árum. Aðeins einn þeirra, Stephane Henchoz, getur talist hafa verið kaup sem skiluðu sér á vellinum þar sem hann var lykilmaður í þrennuliðinu okkar. EN hann er orðinn of gamall til að geta talist nógu góður lengur.
Þannig að mín niðurstaða er sú að þótt allir þeir leikmenn sem ég flokka sem “óvissir” hjá okkur myndu reynast vera nógu góðir þá vantar okkur samt fleiri leikmenn uppá breiddina til að geta talist vera með nógu gott lið til að vinna Úrvalsdeildina.
Meginmálið í þessu er það að það nær ekkert lið að nota sína 16 bestu leikmenn yfir allt tímabilið, hvað þá sitt sterkasta byrjunarlið. Arsenal hafa þurft að spila löngum köflum í vetur án Sol Campbell í vörninni og Patrick Vieira á miðjunni. Chelsea voru á tímabili bara með einn heilan framherja, Eið Smára, og hafa þurft að nota William Gallas í vinstri bakverði á meðan Wayne Bridge, Glen Johnson og Celestine Babayaro (farinn til Newcastle) voru meiddir. United hafa þurft að spila án Van Nistelrooy, Keane, Ferdinand, Gary Neville, Ryan Giggs og fleiri lykilmanna á ýmsum tímum í vetur.
Samt hafa þessi lið aldrei misst flugið. Við misstum Owen og svo Gerrard í haust, svo misstum við Cissé og Baros og nú nýlega Kewell, Josemi og kannski það sárasta - Xabi Alonso. Og fyrir vikið höfum við spilað vel í mestallan vetur en verið rosalega óstöðugir. Við erum búnir að tapa tveim leikjum í Meistaradeildinni og átta leikjum í Úrvalsdeildinni hingað til. Það er allt of mikið fyrir lið sem ætlar sér að vera í toppbaráttunni.
Málið er bara það að í dag er ekki hægt að hugsa með sér hver er með besta 11-manna liðið og sjá það lið fyrir sér vinna titla. Í dag er þetta spurningin um það hverjir eru með bestu breiddina, það er liðið sem er líklegast til að spila af sömu getu yfir heilan vetur og því sigurstranglegasta liðið í deildinni. Chelsea er í dag þetta lið.
Þannig að í nánustu framtíð sé ég Benítez fyrir mér kippa markvarðarstöðunni í lag, sem og auka breiddina eins mikið og hann getur með góðum kaupum á miðjuna og í vörnina. En þetta er snúið mál. Þótt hann sé að kaupa fyrir “breiddina” er ekki þar með sagt að við þolum annað sumar af Cheyrou/Diao/Diouf, eins og 2002 var. Þá eyddum við 20 milljónum punda í ekki neitt, svo að segja. Peningarir verða að fara í rétta menn.
Dæmi:
César, Scott Carson - Ledley King, fjölhæfur varnarmaður - Wayne Routledge, Pablo Aimar, Scott Parker - David Villa.
Auðvitað er ég að skjóta út í loftið, en ef leikmannakaup okkar nú í seinni hluta janúar, næsta sumar og í janúar 2006 gætu innihaldið svona tvo-þrjá góða leikmenn í vörn og á miðju, tvo góða markverði og síðan kannski einn framherja … þá gætum við næsta sumar, eða eftir ár, verið komnir með leikmannahóp sem getur að mínu mati kallast nógu góður til að vinna Úrvalsdeildina og/eða Meistaradeildina.
Eins og er höfum við ekki hóp sem er nógu sterkur og breiður til að við getum mætt bestu liðum Englands og Evrópu án Xabi Alonso, Djibril Cissé, Josemi, Harry Kewell og Vladimir Smicer og búist við því að vinna. Því miður.